Październik 2002

Problem invocatio Dei w traktacie konstytucyjnym Unii Europejskiej
ks. bp Jan Tyrawa

Rodzino, stań się tym, czym jesteś!
Jan Wagner

Konkubinat i co dalej?
Tadeusz Kamiński

O różańcu
Tomasz Bojanowski

Nowi doktorzy honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego


Modlić się o świętych
z o. prof. Ambrogio Eszerem OP, relatorem generalnym w watykańskiej Kongregacji do spraw Kanonizacyjnych, rozmawia ks. Michał Machał

Nowi polscy błogosławieni, beatyfikowani przez papieża Jana Pawła II na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 roku


Szkoła szczęścia
z księdzem Janem Gondro - Dyrektorem Salezjańskiego Gimnazjum im. Edyty Stein rozmawia Barbara Juśkiewicz

Wrocławski kościół sanoczan
Jan Zacharski

Josemaría Escrivá - święty XXI wieku
Szymon Wojtasik

800-lecie klasztoru w Trzebnicy
ks. Antoni Kiełbasa SDS

PRL a Watykan
Piotr Sutowicz

Tyś jest Ziemia
Paweł Kubicki




Strona główna

Archiwum

Nowi doktorzy honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego


Kardynał Angelo Sodano

Urodził się 23 listopada 1927 r. w Isola d'Asti, jako drugie z sześciorga dzieci Giovanniego i Delfiny Sodano. Ukończywszy studia filozoficzne i teologiczne w seminarium biskupim w Asti, kontynuował je w Rzymie, uzyskując tytuł doktora teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim oraz prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Święcenia kapłańskie otrzymał w historycznej katedrze w Asti 23 września 1950 r. Następnie zlecono mu nauczanie teologii dogmatycznej w seminarium diecezjalnym oraz duszpasterstwo młodzieży akademickiej. W 1959 r. został powołany do służby Stolicy Apostolskiej przez ówczesnego Substytuta Sekretariatu Stanu, abp Angelo dell'Acqua. Po okresie studiów w Papieskiej Akademii Kościelnej pełnił funkcję sekretarza Nuncjatury Apostolskiej kolejno w Ekwadorze, Urugwaju i Chile. Wezwany ponownie do Rzymu w 1968 r., przez 10 lat pracował w ówczesnej Radzie Publicznych Spraw Kościoła. 30 listopada 1977 r. papież Paweł VI podniósł go do godności arcybiskupa tytularnego Nova di Cesare i mianował Nuncjuszem Apostolskim w Chile. Tam pracował przez 10 lat. 23 maja 1988 r. Jan Paweł II powołał Nuncjusza Apostolskiego w Chile na stanowisko sekretarza ówczesnej Rady Publicznych Spraw Kościoła. Po wejściu w życie Konstytucji Apostolskiej Pastor Bonus abp Sodano objął 1 marca 1989 r. urząd sekretarza ds. relacji z państwami. Sprawując swój urząd reprezentował Stolicę Apostolską na licznych zgromadzeniach międzynarodowych, przede wszystkim na spotkaniach ministrów spraw zagranicznych uczestniczących w Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie odbywających się kolejno w Wiedniu, Kopenhadze, Nowym Jorku i Paryżu. Na konsystorzu 28 czerwca 1991 r. abp Sodano został mianowany kardynałem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria Nuova al Foro Romano. Następnego dnia, 29 czerwca 1991 r., w dniu uroczystości św. Apostołów Piotra i Pawła, kardynał Angelo Sodano został mianowany Sekretarzem Stanu Stolicy Apostolskiej. Funkcję tę sprawuje do dziś z wielkim oddaniem Papieżowi i Kościołowi.

Profesor Herbert Schambeck

Urodzony 12 lipca 1934 w Baden pod Wiedniem, gdzie w r. 1953 zdobył maturę, co umożliwiło mu studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim. Po doktoracie w r. 1958 i aplikaturze jurystycznej został w r. 1959 asystentem prof. Adolfa Merkla i po kolokwium habilitacyjnym objął stanowisko docenta na Wydziale Prawa. Był doradcą w dziale naukowym Federalnej Izby Gospodarczej. W roku 1966 Uniwersytet w Innsbrucku powołał go na profesora nadzwyczajnego politologii i austriackiego prawa konstytucyjnego i administracyjnego. Od roku 1967 do 2002 był kierownikiem katedry prawa publicznego, politologii i filozofii prawa na Uniwersytecie w Linzu - z przerwą na profesurę gościnną na University of Notre Dame, Indiana USA. W latach 1968-1993 piastował kierownictwo Austriackiego Instytutu Polityki Pracy przy Uniwersytecie w Linzu. W latach 1969-1997 był senatorem z ramienia ludowej partii chrześcijańskich demokratów. Od 1975 do 1997 był przewodniczącym jej klubu parlamentarnego i w tym samym czasie zamiennie wybierany był na stanowisko przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego Rady Federalnej (Bundesratspresident). W charakterze przewodniczącego Zgromadzenia Federalnego stał na czele obu izb (sejmu i senatu) podczas zaprzysiężenia prezydenta federalnego Austrii - dra T. Klestila. Należy do grona współzałożycieli powołanej przez Jana Pawła II w r. 1994 Papieskiej Akademii Nauk Społecznych, jest jej aktywnym członkiem jak i konsultorem Papieskiej Rady ds. Rodziny. Jest odznaczony wielkim krzyżem orderu św. Grzegorza. Jan Paweł II obdarzył go nominacją Gentiluomo di Sua Santitŕ. Nagradzany wielokrotnie wysokimi honorowymi orderami, np. wielkim złotym krzyżem zasługi Republiki Austrii. Ma również odznaczenia narodowe ponad 15 państw. Należy do towarzystw i akademii naukowych w różnych krajach europejskich. Głosił wykłady i referaty w dziesiątkach uniwersytetów, na sympozjach na obu półkulach. Przemawiał na forum międzynarodowym, m.in. w Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku i w Genewie, w Radzie Europy w Strasburgu, Radzie Federacji Rosyjskiej w Moskwie, w parlamencie węgierskim. Za osiągnięcia w naukach społecznych i prawnych tytuł doktora honoris causa nadały mu uniwersytety w Santiago de Chile, w Waszyngtonie, w Pradze, Wrocławiu i księstwie Liechtenstein. Wiele razy odwiedzał Polskę i Wrocław - bądź w charakterze uczonego o znaczeniu międzynarodowym, bądź polityka i działacza chrześcijańskiego.