Marzec 2008

Zmartwychwstanie – prawda sprzeczna z rozumem?
Łukasz Henel

Hej… alleluja, alleluja?!
Ks. Jacek Tomaszewski

Święta żona i matka
BR

Kościół i Marzec `68
Ks. Piotr Nitecki

Wartości dla narodu najważniejsze
Z Kazimierzem Michałem Ujazdowskim rozmawia Krzysztof Kunert

Śmierć jest trendy?
Anna Litwin

Życie zawsze dobre
Z Konradem Szymańskim rozmawia Krzysztof Kunert

W służbie małżeństwu i rodzinie
Z Henrykiem Jarosiewiczem rozmawia Bożena Rojek


Żytawskie płótna postne
Adam Ryszard Prokop

Słoik
Piotr Gaglik

Książę Henryk Brodaty – sława Śląska
Ks. Antoni Kiełbasa SDS

Kronika domowych biesiad
Juliusz Woźny

Czym dla katolika powinno być Pismo Święte?
Z ks. Mariuszem Rosikiem rozmawia Bożena Rojek

List do Arcybiskupa Mariana Gołębiewskiego
Papież Benedykt XVI

Być miłosiernym
Bartosz Trojanowski



Strona główna

Archiwum

W służbie małżeństwu i rodzinie
Z Henrykiem Jarosiewiczem rozmawia Bożena Rojek



O fundacji „Misja Rodzinna”, podejmowanych przez nią zadaniach, promocji zdrowego wychowania i o Rodzinnym Święcie Życia

Kiedy i w jakim celu została powołana do życia Fundacja „Misja Rodzinna”?

Fundacja powstała rok temu. Główną intencją, która przemawiała za jej utworzeniem, była służba małżeństwu i rodzinie. Fundacja jest bowiem odpowiedzią samych zainteresowanych, czyli małżonków i rodziców, na zagrożoną dziś wartość małżeństwa i rodziny. Domyka także pewien okres wcześniej podejmowanych przez nas inicjatyw zarówno w ramach Stowarzyszenia Ewangelizacji Rodzin dla Kultury Życia, które było propagatorem w naszej Archidiecezji Duchowej Adopcji dziecka poczętego, jak i Akademii Wychowania, gdzie od lat prowadzimy zajęcia pedagogizujące dla rodziców, których pragnieniem jest lepsze wychowanie swoich dzieci. Misją Fundacji jest rozwijanie „kultury życia”. Idea ta zawiera w sobie nie tylko obronę życia zagrożonego, ale także tworzenie klimatu, który służy życiu. W swych działaniach nawiązujemy do nauczania Jana Pawła II, który w Kaliszu w 1997 r. na spotkaniu z rodzinami, zaapelował o solidarność z życiem, mówiąc, że dziś potrzebna jest powszechna mobilizacja sumień i wspólny wysiłek, aby wprowadzić w czyn wielką strategię obrony życia. Papież zachęcał wówczas do rozwijania „kultury życia” poprzez tworzenia dzieł i wzorców kulturowych, podkreślających wielkość i godność ludzkiego życia, a także do zakładania instytucji naukowych i oświatowych, promujących prawdziwą wizję osoby ludzkiej, życia małżeńskiego i rodzinnego.

Jakie zadania podejmujecie Państwo w tym zakresie?

Skupiliśmy się wokół kilku zadań, które były wynikiem obserwacji wyzwań współczesnych czasów. A mianowicie, promujemy ideę „miłości odpowiedzialnej”, rozwijając myśli zawarte w pracy Karola Wojtyły (Jana Pawła II) pod takim właśnie tytułem, rozwijamy pedagogię wstydliwości, wiedząc o tym, że wstydliwość jest ochroną godności osoby i jej płciowości, propagujemy personalistyczną koncepcję komunikacji małżeńskiej, służącą budowaniu prawdziwej „komunii” małżeńskiej. Nie tylko uczestniczymy w dziele duchowej adopcji, ale również wspieramy dzieło adopcji dzieci przez otwieranie naszych domów dla dzieci specjalnej troski. Wyrazem tworzenia „kultury życia” jest też zaangażowanie w krzewienie chrześcijańskich obyczajów, m.in. poprzez sylwestrowe bale bezalkoholowe, które od kilku już lat organizowane są w Auli Papieskiego Wydziału Teologicznego, czy też przez zwyczaj odmawiania jutrzni niedzielnych w domach, jako wyraz świętowania w rodzinie. Zachęcamy także do uczestniczenia w zajęciach mających na celu pracę nad charakterem chrześcijańskim, wskazując zainteresowanym drogi ku temu wiodące.

Jaki model wychowania proponujecie Państwo rodzicom?

Zauważyliśmy, że rodzice mnóstwo wysiłków kierują w stronę edukacji, sprawy wychowania spychają zaś niejako na boczny tor. Wydaje im się czasem, że jak dziecko będzie się dobrze uczyło i pozna kilka języków, to będzie przygotowane do życia. A ono będzie przystosowane tylko do życia w świecie, w którym rządzi konsumpcja, nie będzie zaś w stanie zadbać w swoim życiu o wartości trwałe. Pamiętając o tym, że łaska Boża buduje na naturze, dbamy o to, aby powracać do sprawdzonych, dobrych wzorców wychowawczych. Dlatego propagujemy wychowanie metodą wspólnego uczestnictwa. Jeżeli wspólnie z dziećmi uczestniczy się w czymś ważnym i wartościowym, to w ten sposób dotyka się samej istoty wychowania. Wychowanie zmierza do ukształtowania charakteru, wypracowania zahartowanej, wyrobionej woli, nabycia sprawności do dobrego życia. Jeżeli rodzice umieją wyrobić u dzieci dobre nawyki i charakter, wychować w duchu właściwie pojętej wstydliwości i czystości, to wtedy dopiero wyposażają dziecko w sposób odpowiedni na drogę życiową.

W jakich formach zajęć mogą uczestniczyć małżonkowie, aby pogłębiać więź małżeńską?

W ramach Akademii Umiejętności Wychowania prowadzimy 48-godzinny kurs przygotowany specjalnie dla małżonków. Składa się na niego sześć tematów, przy czym każdy jest omawiany przez osiem godzin. Odbywają się wykłady i ćwiczenia z takich dziedzin nauki, jak: psychologia, pedagogika, duchowość. Całość trwa trzy miesiące.

W jakim celu powstał projekt Rodzinnego Święta Życia? Co będzie składało się na program dnia?

Rodzinne Święto Życia ma być aktywną formą przygotowania się do planowanego na poniedziałek, 31 marca, Dnia Świętości Życia, podczas którego będzie można podjąć dzieło Duchowej Adopcji dziecka poczętego. Miejscem spotkania będzie Ostrów Tumski we Wrocławiu i Aula Papieskiego Wydziału Teologicznego. Ważne jest także, aby różne ruchy, wspólnoty i organizacje działające na terenie Dolnego Śląska, broniące praw rodziny i życia, spotkały się ze sobą, ubogaciły własnymi doświadczeniami i umocniły w ten sposób siły do podejmowania dalszych działań. Spotkanie zacznie się o 9.30 od modlitwy liturgicznej, tzw. jutrzni. Wiemy z własnego, wieloletniego doświadczenia, że rozpoczynanie świętowania niedzieli właśnie jutrznią sprawia, iż rodzina modli się wspólnie nie tylko wtedy, kiedy dzieci są małe, ale także i później. Nasze dzieci są już na studiach, a my wciąż modlimy się razem. Z tej modlitwy się nie wyrasta.

Kolejnym punktem programu Rodzinnego Święta Życia jest występ zespołu muzycznego „Małżeństwo z Rozsądku”, po nim zaś ks. bp Andrzej Siemieniewski zainicjuje panel dyskusyjny nt. świętości w rodzinie, podczas którego zaproszeni goście podzielą się swoimi koncepcjami na ten temat. O godz. 13 w Katedrze wrocławskiej zostanie odprawiona Msza św., a po niej zaprosimy na ciepły posiłek, ciasto, herbatę i kawę. Na zakończenie wspólnego świętowania, o godz. 15.00 odbędą się spotkania w grupach tematycznych. Będzie można zasięgnąć informacji m.in. o naturalnym planowaniu rodziny, porozmawiać z osobami uczestniczącymi w zajęciach grupy Akademii Wychowania czy prowadzącymi Dialogi Małżeńskie.

Na czym polega Duchowa Adopcja dziecka poczętego i kto może podjąć to dzieło?

Jest to próba duchowego ratowania dzieci zagrożonych przez dzieciobójstwo. Polega na tym, aby przez dziewięć miesięcy, czyli tyle, ile dziecko znajduje się pod sercem matki, modlić się za nie, a także dobrowolnie przyjąć w jego intencji jakieś dodatkowe zobowiązanie o charakterze ofiary. Jest to piękna forma wspólnej rodzinnej modlitwy. Jeśli nawet małżonkowie nie modlili się wcześniej razem, to może się okazać, że właśnie przy tej okazji zaczną. Jak pokazuje doświadczenie, duchowa adopcja bardzo scala rodziny. Wszyscy czują, że uczestniczą w czymś wielkim. Ta modlitwa jednoczy je we wspólnym działaniu, pomaga tworzyć wspólnotę. Największym owocem duchowej adopcji jest to, że cały Kościół staje się wspólnotą, my, jako poszczególne grupy, także stajemy się wspólnotą; wspólnotą staje się wreszcie każda rodzina. Mnie osobiście ta idea duchowej walki o ocalenie życia bezbronnych istot urzekła niesłychanie. Jest ona tak piękna, a zarazem tak prosta!

Dziękuję serdecznie za rozmowę.