Trzebnica-Zdrój – reaktywacja

Było to możliwe dzięki dofinansowaniu w wysokości 9 mln zł z Polskiego Ładu, za co jestem wdzięczny Panu Premierowi, Mateuszowi Morawieckiemu.
W Trzebnicy zachowała się dawna dzielnica uzdrowiskowa, ale budynki, z których korzystali kuracjusze, służą dziś innym celom. Zajmują je starostwo powiatowe i szkoła muzyczna. Trudno oczekiwać, by obie te instytucje szukały nowych siedzib. A bez bazy uzdrowisko nie może działać. Jak sobie z tym poradzicie?
Zakład przyrodoleczniczy powstanie w budynku, w którym znajdowało się przedszkole nr 1. Natomiast dom kuracjusza, z miejscami noclegowymi i również częścią bazy uzdrowiskowej, będzie w domu „Immaculata”, stąd moja decyzja o jego zakupie od sióstr boromeuszek. Siostry już go nie wykorzystywały, dawniej prowadziły w nim szkołę, był też czas, gdy znajdował się w nim szpital. Prof. Przybylski leczył w nim wady kręgosłupa, a był w tym obszarze medycyny pionierem.
W „Immaculacie” wykonywano operacje, w tym budynku znajdowały się też sale zabiegowe i do rehabilitacji, m.in. kąpieli wodnych. W powszechnej świadomości jednak Trzebnica kojarzy się głównie z zabiegami replantacji ręki, które zapoczątkował prof. Kocięba.

Uzdrowisko będzie musiało się utrzymać. Jakie są na to szanse w Trzebnicy?
Najbliższe od Wrocławia uzdrowiska znajdują się albo w Sudetach, albo w Uniejowie w Łódzkiem. Zdrój w Trzebnicy w naturalny sposób przyciągnie więc mieszkańców Wrocławia, ale oczywiście jesteśmy otwarci na wszystkich Dolnoślązaków i mieszkańców innych regionów Polski. To nie tylko oferta dla seniorów. Takie miejsca, jak uzdrowiska, w czasach globalnych pandemii to skarb. Uzmysłowiła to sytuacja podczas ostatniej pandemii, ludzie, którzy przeszli COVID-19, często wymagają rehabilitacji. Uzdrowiska dysponują odpowiednią bazą zabiegową. Na dzień dzisiejszy dysponujemy tężniami, które cieszą się ogromnym powodzeniem. Przyciągają nawet mieszkańców Wrocławia.
Jaką rolę w uzdrowisku widzi Pan dla zakonu boromeuszek, w którego rękach znajduje się dawny klasztor cysterek ufundowany przez św. Jadwigę Śląską?
I zakon boromeuszek, i św. Jadwiga Śląska, która ostatnie lata życia spędziła w trzebnickim klasztorze cysterek i spoczęła w tutejszej bazylice, kojarzą się z lecznictwem. Jeśli siostry boromeuszki będą chciały włączyć się w działalność uzdrowiska, to oczywiście jesteśmy na to otwarci, ale zdajemy sobie sprawę z tego, że siostry mają już wiele aktywności i na kolejną, w uzdrowisku, mogą nie znaleźć już sił i czasu. Św. Jadwiga Śląska wszystkim nam patronuje.
W naturalny sposób opiekowała się chorymi, nawet trędowatymi, których społeczeństwo odtrącało. Niosła miłosierdzie, chcemy, by św. Jadwiga była w naszych działaniach drogowskazem. Powinniśmy się od niej takiej postawy uczyć. Pozostawiła na ziemi trzebnickiej wiele śladów, którymi my – jako spadkobiercy jej idei – powinniśmy kroczyć.