Dobroć

Wykracza on zatem w swym postępowaniu poza to, czego wymaga poczucie sprawiedliwości.
To żarliwe obstawanie przy tym, co właściwe. Dobroć zawiera w sobie hojność, ale jej celem jest moralna doskonałość.
Wspaniałomyślna hojność jest zaprzeczeniem zazdrości (zob. Ga 5, 21). Dobroć ma swoje uzasadnienie w oczywistościach serca! Dobroć – to kierowanie się wzniosłymi normami moralnymi i życzliwością wobec otoczenia.
Moralna doskonałość
Dobroć, wspaniałomyślność, łaskawość – oznaczają także dążenie do prawdy i sprawiedliwości oraz nietolerowanie zła; wyrażają się w dobrych czynach, niesądzeniu ludzi, ale w jasnym określeniu się co do złych czynów i postaw oraz wskazywaniu na nie. To również docenianie w bliźnim jego zalet i milczenie o jego słabościach, jeśli nie zachodzi konieczność wyjawienia ich. Należy dobrze mówić o drugim człowieku i nie czynić wobec niego nic złego. Człowiek dobry chce pomagać innym ludziom; szczęściem dobrego człowieka jest uszczęśliwianie bliźnich.
Bądź dobrym człowiekiem! Dobrym jak chleb…
Sześcioletni Mikołaj podczas konkursu „Po naszymu, czyli po śląsku” opowiadał o swoich dylematach związanych z wyborem drogi życia.
I w końcu oddał hołd swojej mamie, która miała jedno pragnienie wobec synka: „Wszyscy mi radzą, kim mam być: doktorem, górnikiem (bo dostałbym węgiel w deputacie, kartki na flaki, trzynastkę co jakiś czas, i Barbórkę).
Babcia Rózia namawiała, bym został księdzem, ale ja niechętnie w kościele siedzę, a kolana bolą mnie od klęczenia. (A tak w ogóle to księża żenić się nie mogą, a mnie się ogromnie dziewczyny podobają, więc z tego modlenia się nic nie będzie). Dziadek mówi, bym został nauczycielem, bo to więcej wolnego i ciężko nie musiałbym pracować.
Ale starsi mówią, że jeśli się komuś źle życzy, to niech duże dzieci uczy. Tato mówi, bym był piekarzem, bo przecież ludzie zawsze chleb będą potrzebowali. Ale ja lubię długo spać, a piekarz wcześnie rano musi zabrać się za tę ciężką pracę, a ja się wtedy na drugi bok obracam. Dziadek namawia, bym się tyle wyuczył, by nic nie musieć robić, a… zarobić! Ja sam chciałbym być strażakiem i nieść ludziom pomoc – ale czy jeszcze mi się te pragnienia nie odmienią? Moja mamcia to mi dobrze mówi: nieważne, kim będę w świecie, bylebym był dobrym człowiekiem”.
Ile mam, ilu ojców tak właśnie wychowuje swoje córki i synów, wskazując ten właśnie program: Bądź dobrym człowiekiem! Dobrym jak chleb… (św. Brat Albert). Bo ludzka obawa jest poważna: Gdy będziesz dobry – wykorzystają cię na wszelkie możliwe sposoby!
Więc nie bądź naiwny i miękki! Nam się musi wszystko opłacać, a każda inwestycja zwrócić!