Brak bezpieczeństwa żywnościowego i niedożywienie są niedopuszczalne

23września 2021 r. odbył się szczyt ONZ w sprawie systemów żywnościowych. Kolejny, grudniowy szczyt w sprawie żywienia na rzecz wzrostu pokazał, do jakiego stopnia systemy żywnościowe stanowią podstawę zrównoważonego rozwoju na świecie i wymagają reformy dostosowanej do ich złożoności. Namacalne skutki pandemii COVID-19 w krajach rozwijających się wyraźnie uwypukliły istniejące nierówności w dostępie do zdrowej diety i wystarczającej ilości żywności. Usługi żywieniowe znalazły się wśród obszarów, w których wystąpiły największe zakłócenia, zwłaszcza w kontekście kryzysu humanitarnego.
Osoby znajdujące się na obszarach o niestabilnej sytuacji narażone są w wysokim stopniu na brak bezpieczeństwa żywnościowego, który z kolei jest przyczyną wszelkich innych form niedożywienia. Osoby borykające się z kryzysem żywnościowym stoją w obliczu tak dramatycznych wyborów, że często są zmuszone do podejmowania działań łagodzących o długotrwałych konsekwencjach dla rozwoju. Konflikty, wstrząsy społeczno-gospodarcze i klęski żywiołowe są głównymi czynnikami odpowiedzialnymi za kryzysy żywnościowe. Prowadzą one do niestabilności, którą potęgują również długoterminowe tendencje, takie jak degradacja zasobów naturalnych, zmiana klimatu i demografia.
Ponieważ wstrząsy i kryzysy powodują pogorszenie sytuacji, w działaniach humanitarnych i w działaniach na obszarach o niestabilnej sytuacji należy skupić się na powiązaniu pomocy humanitarnej, rozwoju i budowaniu pokoju. Podejście to ma zasadnicze znaczenie dla zmniejszania ryzyka związanego z kryzysami i zarządzania ich skutkami.
Cel: brak głodujących
Osiągnięcie celu, jakim jest brak głodujących wśród ludzi, będzie podstawą realizacji wielu innych celów zrównoważonego rozwoju. W dalszym ciągu konieczne jest zapewnienie wszystkim ludziom dostępu do bezpiecznej i pożywnej żywności w wystarczającej ilości przez cały rok oraz wyeliminowanie wszystkich form niedożywienia do 2030 r. Prawo do odpowiedniego wyżywienia jest nierozerwalnie związane z godnością człowieka i sprawiedliwością społeczną.
Osiągnięcie tego celu wymaga przyjęcia odpowiedniej polityki gospodarczej, środowiskowej i społecznej.
Działalność podejmowana przez Parlament Europejski, z inicjatywy Grupy Europejskich Reformatorów i Konserwatystów, koncentruje się głównie na dwóch z czterech filarów, o których mowa w unijnych zasadach ramowych dotyczących wsparcia krajów rozwijających się w zakresie wyzwań związanych z bezpieczeństwem żywnościowym: poprawa wartości odżywczej w przyjmowanym pokarmie oraz wzmocnienie zapobiegania kryzysom i odporności na nie. Opiera się ono również na zaleceniach Parlamentu z ostatnich kilku lat dotyczących bezpieczeństwa żywnościowego i żywienia.
Strategie żywieniowe, jak i reakcje na kryzysy żywnościowe powinny zawsze być dostosowane do kontekstu i do lokalnych warunków. W każdym przypadku w ramach wymiany poglądów i rezolucji plenarnych Parlament będzie nadal uważnie śledzić konkretne sytuacje nadzwyczajne.
Niedożywienie – we wszystkich postaciach – jest powszechnym problemem, lecz przejawia się w różny sposób w zależności od kontekstu.
Walka z niedożywieniem jest działaniem opłacalnym, ponieważ pomaga zapobiegać długotrwałym obciążeniom spoczywającym na krajach i społeczeństwach.