Papieska Światowa Sieć Modlitwy

Przed laty z racji udziału w synodzie generalnym salwatorianów w São Paulo (Brazylia) mogłem po raz pierwszy na własne oczy przekonać się o zjawisku tzw. dzieci ulicy (ang. street children). Współbracia brazylijscy zwracali uczestnikom synodu uwagę na skalę zjawiska i przestrzegali przed niebezpieczeństwem grożącym ze strony dzieci. Problem ten dotyczy nie tylko krajów tzw. Trzeciego Świata i krajów rozwijających się. Jest to problem społeczny także w innych krajach, m.in. w Polsce. Fenomen dzieci ulicy, ze względu na skalę zjawiska, znacznie lepiej opisany jest w literaturze zagranicznej niż w polskojęzycznej. Z rodzimej literatury można wskazać na opracowanie Barbary Adamczyk Dzieci ulicy w Polsce i na świecie. Definicja, typologia, etiologia wydane w 2015 r. nakładem Akademii Ignatianum w Krakowie i jezuickiego Wydawnictwa WAM, jak również wydane w 2016 r. nakładem tych samych instytucji opracowanie zatytułowane Dzieci ulicy w Polsce. Nowe konteksty zjawiska pod redakcją Barbary Adamczyk i Krzysztofa Biela. Dzieci ulicy nie są zjawiskiem zupełnie nowym, bo już Janusz Korczak tak pisał o nich: „Dzieci ulicy czytać nie umieją, książek nie znają, a dzieci złodziejów też są złodziejami”.
We wstępie do książki Dzieci ulicy w Polsce. Nowe konteksty zjawiska możemy znaleźć informację, że według danych UNESCO na świecie żyje około 150 milionów dzieci określanych mianem dzieci ulicy. Kategoria dzieci ulicy nie jest jednolita. Ze względu na sytuację dzieci ulicy można podzielić na trzy kategorie. Pierwsza to te, które pracują na ulicy, jednak mają związek z domem rodzinnym i zwykle wracają do niego na noc (Street working children).
Drugą są dzieci, które praktycznie nie utrzymują kontaktu z rodziną, pracują i w zasadzie mieszkają na ulicy (Street living children), a trzecią dzieci niewolniczo ciężko pracujące lub przebywające w więzieniach (Children at risk). Różnorakie są też przyczyny tego zjawiska. Dla jednych nastolatków ulica jest miejscem pociągającym, gwarantującym niezależność i przygodę, stając się miejscem nawiązywania przyjaźni czy zarabiania na własne życie.
Jednakże większość dzieci ulicy jest efektem przemocy i agresji w rodzinach, ucieczki spowodowanej rodzinną nędzą, są to także sieroty wojenne.