SŁOWNIK WYRAZÓW BARDZO OBCYCH
Jałmużna
O co chodzi? O materialne wspieranie ludzi biednych i wszystkich potrzebujących
pomocy. I nie jest to temat aktualny jedynie w okresie Wielkiego Postu.
KS. ALEKSANDER RADECKI
Wrocław
Jałmużna to świadectwo miłości i sprawiedliwości braterskiej (Katechizm Kościoła Katolickiego)
FREEPIK.COM
Jałmużna jest trudna i obca, gdyż wynika z bezinteresowności darczyńcy – a to już jest istotnie „wyższa szkoła jazdy”.
Dlaczego ten uczynek miłosierdzia jest taki obcy i trudny?
Ponieważ jałmużna „nie bierze się z tego, co nam zbywa albo czego nie potrzebujemy, lecz stanowi pomoc okazaną jako rezultat świadomego wyrzeczenia oraz umartwienia i pracy nad sobą. Różni się więc od dobroczynności tym, że ma na względzie nie tylko potrzebującego, lecz także darczyńcę, który przez dawanie jałmużny udoskonala siebie” (ks. Waldemar Chrostowski).
Oto co mówi nasz Pan na temat jałmużny: Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie (Mt 6, 2-4). Czyli: nie będzie jałmużną np. datek, który odpiszemy sobie od podatku, lub akcja, która ma nam przynieść ludzkie uznanie. Musi ona jakoś zaboleć darczyńcę jako ofiara z czegoś, co było wartością. Co więcej: wspieranie potrzebujących nie jest jakimś (czasami modnym i spektakularnym) kaprysem, lecz powinnością, gdyż wynika z uczciwości, sprawiedliwości i powszechności dóbr ziemskich. To nie jest tak, że wszystko, co mamy, należy wyłącznie do nas i możemy posiadanymi dobrami dowolnie dysponować.
Jałmużna wynika ze sprawiedliwości! Bo chociaż ziemskie dobra przeznaczone są dla wszystkich mieszkańców naszego globu, z różnych powodów są one nierówno rozdzielone i nie dla wszystkich jednakowo dostępne.
W świetle Słowa Bożego i nauki Kościoła okazuje się więc, że spełnianych uczynków miłosierdzia nie możemy traktować jako gestów własnej wspaniałomyślności i musi im towarzyszyć czysta intencja.
Jak widzą jałmużnę święci?
Czytając przytoczone wypowiedzi mieszkańców nieba, próbujmy uczciwie zmierzyć i ocenić odległość, jaka dzieli nasze postawy od ich ideałów, które realizowali podczas swej ziemskiej pielgrzymki:
▸ Jałmużnę ocenia się nie według miary daru, ale hojności serca. Św. Jan Chryzostom
▸ Ten, co ma miłosierdzie w swym sercu, zawsze ma coś do dania. Św. Augustyn
▸ Jałmużna jest dziedzictwem i prawem ubogich, które nabył nasz Pan Jezus Chrystus. Św. Franciszek z Asyżu
▸ Nie obawiajmy się, że wydatki dla ubogich uszczuplą nasze mienie, ponieważ już sama dobroczynność jest wielkim bogactwem, a szczodrość nie może być pozbawiona środków tam, gdzie Chrystus i karmi, i sam jest karmiony. W każdym uczynku miłosierdzia działa ta sama ręka, która łamiąc chleb – zwiększa go, a rozdając – pomnaża jego ilość. Św. Leon Wielki
▸ Daruj, jeśli ktoś cię obraził; podziel się tym, czego masz pod dostatkiem. Zresztą, czymże się dzielisz, jeśli nie tym, co otrzymałeś od Pana? Gdybyś darował ze swego, byłaby to hojność z twojej strony, ponieważ jednak dajesz Jego własność, twój czyn jest oddawaniem. Św. Augustyn
▸ Nie miej otwartej ręki do brania, a zamkniętej do dawania. Św. Barnaba
▸ Miłosierdzie wobec ubogich leczy trąd skąpstwa i czyni duszę bogatą. Św. Antoni z Padwy
▸ Jedynie w niebie poznamy, jaki dług mamy wobec ubogich, ponieważ z ich powodu mogliśmy mocniej kochać Boga. Św. Matka Teresa z Kalkuty
▸ Wasze dobra nie są niczym innym jak depozytem, który dobry Bóg złożył w wasze ręce; po tym, co konieczne wam i waszej rodzinie, reszta należy do ubogich. Św. Jan Maria Vianney
▸ Są tacy, którzy mówią, że biedny zły czyni z naszej jałmużny użytek. Niech robi z tego użytek, jaki chce. Biedny będzie osądzony z tego, co zrobił z naszej jałmużny, a my będziemy osądzeni z samej jałmużny, którą mogliśmy dać, a której nie daliśmy. Św. Jan Maria Vianney
▸ To co dajemy ze smutną duszą i z przymusu, nie jest miłe i nie ma w tym nic sympatycznego. Św. Grzegorz z Nazjanzu
▸ Pozbawiajcie się zawsze jakiejś części waszych dóbr, dając je z czystym sercem ubogiemu. Bóg nie tylko odda to wam na tamtym świecie, ale jeszcze i na tym, ponieważ nie ma rzeczy, która bardziej nie przyczyniałaby się do rozkwitu dóbr doczesnych, jak jałmużna. Św. Franciszek Salezy
▸ Powinno się być dobrym jak chleb. Powinno się być dobrym jak chleb, który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może dla siebie kęs odkroić, nakarmić się, jeśli jest głodny. Św. Brat Albert
▸ Bóg stworzył ubogiego, aby pozyskał sobie niebo pogodzeniem się i cierpliwością. Stworzył też bogatego, aby zbawił się miłością i jałmużną. Św. Jan Bosko
Ile lat przyjdzie nam się uczyć, by pojąć i doświadczyć, że praktykowanie jałmużny jest świadczeniem dwustronnym, w którym darczyńca otrzymuje więcej, niż daje, a to dawanie go uszczęśliwia bardziej, niż branie? (zob. Dz 20, 35). Materialny datek jest sposobnością do wzbogacenia się w dobra duchowe. Skoro w Chrystusie najpełniej objawiła się miłość Boga, który będąc bogatym, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić (2 Kor 8, 9), to ufne naśladowanie Chrystusa polega na umiejętności rezygnacji z części tego, co posiadamy i co się nam słusznie należy, na korzyść braci i sióstr w potrzebie.
Zatem: na tyle jestem człowiekiem żywej wiary, na ile rozpoznaję Boga w potrzebujących. W dniu Sądu Ostatecznego Jezus Chrystus rozpozna swoich wybranych po tym, co uczynili dla ubogich (zob. Mt 25, 31-46).
Cytaty z wypowiedzi świętych za:
Mysli swietych III 2009.doc – HTML – jks41 – Chomikuj.pl
