Siebie dać

Oktawa nasycona jest modlitwą, świadectwami, ale jest również czas i miejsce na randkę, grilla, a kulminacją jest całonocna adoracja małżeńska oraz odnowienie małżeńskich przyrzeczeń.
Poprosiliśmy o danie swego świadectwa podczas VI Oktawy Małżeńskiej Łukasza i Anię. Poinformowali, że za parę dni się wyprowadzają 200 km dalej, więc są w ferworze pakowania, za kilka dni ich najmłodsze dziecię przyjmie Chrzest Święty, a dwoje starszych Pierwszą Komunię Świętą – słowem życie pędzi. Ale oczywiście przyjadą. I tak się stało.
Jednym z ważnych elementów Oktawy jest wieczór randkowy. Sala domu parafialnego zamienia się w romantyczną restaurację, gdzie osiem par małżeńskich (wszak to Oktawa) może spotkać się na kolacji – randce. Mistrzami kuchni i obsługą kelnerską jest jedno lub dwa małżeństwa, co roku inne. Goście nie muszą nic płacić, a posiłek i oprawa całego wieczoru jest darem serca „gotującej pary”. Paradoksalnie – lista gości nie zapełnia się w szybkim tempie. Powody? Odzwyczailiśmy się, że ktoś może nam coś bezinteresownie podarować, odzwyczailiśmy się po kilku, kilkunastu latach małżeństwa spotykać na randce, gdzie usiądziemy twarzą w twarz i podczas dwugodzinnej kolacji będziemy „skazani” na rozmowę… Czy umiemy jeszcze rozmawiać? Współczesny świat coraz bardziej napełnia się wyznaniem „must have” (musisz mieć). Atakowani jesteśmy promocjami, wyprzedażami, widmem galopującej inflacji i podwyżek cen. Dajemy się zniewalać kolejnym pożyczkom i kredytom, w zamian za które stajemy się użytkownikami (bo nie właścicielami) luksusowych sprzętów, nowoczesnych aut, bywalcami kurortów i jednocześnie… własnością banków, towarem handlowym nieumiejącym już zupełnie dać siebie komuś z miłości i dobroci serca.