Moja Niedziela
6 MARCA 2022 R.
I Niedziela Wielkiego Postu
Trzy próby
ŁK 4, 1-13
Głód
Szatan rozpoczyna kuszenie Chrystusa od propozycji zaspokojenia najbardziej elementarnych potrzeb człowieka. Wie, że silne uczucie głodu wpływa na człowieka i pod jego presją ludzie są gotowi zrobić wiele. Pożywienie leży u podstawy piramidy potrzeb ludzi. Jej niezaspokojenie często owocuje poczynaniami nieracjonalnymi, a w dalszej konsekwencji śmiercią. Szatan wiedział, że po czterdziestu dniach postu Jezus będzie głodny i spragniony, nie przewidział jednak, że Jezus przedłoży pokarm wieczny nad doczesny, mimo fizycznego głodu.
Panowanie
Potrzeba uznania, akceptacji i władzy to kolejne pragnienia człowieka. Odważne stwierdzenie szatana, że królestwa świata należą do niego, świadczy nie tylko o jego pysze, ale potwierdza również, że Królestwo Jezusa nie jest z tego świata. Panowanie ziemskie jest jednak przemijające. I tym razem szatan przegrał, gdyż Jezus postrzega swoje królowanie (wespół ze wszystkimi zbawionymi) w kategoriach wiecznych.
Istnienie Boga
Pokusa, by wystawić Boga na próbę, była bezczelnym aktem desperacji. Gdy nie udało się „złapać” Jezusa na pragnieniach, kusiciel odwołał się do podstawy – aktu wiary. Tak naprawdę została wystawiona na próbę ufność Jezusa w istnienie i wszechmoc Ojca. Jezus daje wyraz swej głębokiej wiary i bezgranicznej ufności, która nie potrzebuje dowodów. W obliczu takiej wiary szatan odstąpił od kuszenia.
Wobec postawy wiary ufnej i niezachwianej szatan pozostaje bezradny. Można odrzucać pokusy dotyczące pożądliwości, ale zwycięstwo nad kusicielem gwarantuje jedynie głęboka i ugruntowana wiara. Warto o tym pamiętać.
13 MARCA 2022 R.
II Niedziela Wielkiego Postu
Przemiana serc
ŁK 9, 28B-36
Modlitwa
Jezus zabiera apostołów na górę w konkretnym celu. Pragnie ich przybliżać do Ojca. Wspólna modlitwa w sposób szczególny uwypukla łączące ich więzi oraz misję, jaką zamierza Jezus powierzyć uczniom. Modlitwa – rozmowa z Ojcem, nieustannie towarzyszy Jezusowi. Jako człowiek wie On, że jedynie ciągła łączność z Dawcą Życia gwarantuje wierność i ufną wiarę.
Znużenie
Rozmowa z Bogiem jest czymś, czego apostołowie dopiero się uczą. Stanowi ona dla nich tajemnicę, fascynację, ale także wyzwanie i trudność. Nic więc dziwnego, że po jakimś czasie ciężar przyziemności nuży ich snem. Przecież docieranie stworzenia do Stwórcy wymaga wysiłku, poświęcenia i cierpliwości. Brak spodziewanych i oczekiwanych rezultatów zniechęca.
Niezrozumienie
Nagła zmiana w Jezusie wyrywa uczniów ze snu. Mają świadomość, że coś im umknęło i z pewnością również poczucie winy, że nie wytrwali do końca. Przemienienie Jezusa i obecność patriarchów przynagla Piotra do podjęcia jakichś działań. Jego poczynania potwierdzają, że myśli on i działa po ludzku. Nie jest przygotowany na przyjęcie rzeczywistości nadprzyrodzonej. Na to potrzebuje jeszcze trochę czasu – to właśnie dlatego Jezus nakazuje uczniom milczenie.
Do przyjęcia efektów modlitwy trzeba się przygotowywać stopniowo – potrzebna jest wewnętrzna przemiana serca, która wymaga czasu. Wielki Post sprzyja przemienianiu serc, które jeśli będzie czynione rzetelnie, cierpliwie i wytrwale, będzie przemieniać je na wzór serca Jezusa.
Przemienienie Chrystusa. Willem van Herp,
olej na miedzi, XVII w. Obraz zaprezentowany na aukcji
w Domu Aukcyjnym Lempertz w Kolonii w 2019 r.
WIKIMEDIA COMMONS
20 MARCA 2022 R.
III Niedziela Wielkiego Postu
Nie warto czekać
do końca
ŁK 13, 1-9
Ludzka wizja sprawiedliwości
Nieszczęście, które spotkało ludzi, na których zwaliła się wieża w Siloe, poczytane zostało jako kara za grzechy. Podobnie los tych, których krew została zmieszana z krwią ich ofiar – odbierany był jako wynik Bożej Sprawiedliwości. Ci, których wydarzenia te i podobne nie dotykały, mniemali, że są mniejszymi grzesznikami – postrzegali się lepszymi w kontekście ludzi, którym przytrafiła się tragedia.
Grzeszność
Jezus wskazuje, że grzeszne życie człowieka nie przekłada się na pasmo nieszczęść tutaj na ziemi. Stara się uczulić sobie współczesnych, że wszyscy są grzeszni, a Ci, których spotkało nieszczęście, nie wyróżniali się specjalnie pod tym względem. Jednocześnie także podkreśla, że ostatecznie grzech prowadzi do śmierci i spotka ona każdego, kto w porę nie spostrzeże swojej grzeszności i nie poczyni kroków nawrócenia.
Cierpliwość
Bóg zna grzeszną naturę człowieka. Jedyne, czego dla niego pragnie, to zbawienie. Wynikiem wiary w Boga jest pełnienie uczynków – owoce (to właśnie po nich ma dać się poznać uczniów Jezusa). W przypadku ich braku Bóg – niczym ogrodnik drzewo figowe – próbuje zmotywować człowieka do lepszego postępowania.
Wielki Post sprzyja naszemu odradzaniu się w dobrych postanowieniach – owocach. Bóg jest cierpliwy, gdyż nie chce śmierci grzesznika, ale pamiętajmy, że każdy ma swój czas na ziemi, który dobiegnie końca – nie warto na niego czekać, warto zadbać o swoje owoce teraz.
27 MARCA 2022 R.
IV Niedziela Wielkiego Postu
Warunki
powrotu
ŁK 15, 1-3.11-32
Wynik wolnej decyzji
Młodszy syn, korzystając z wolności, postanowił działać „na własną rękę”. Być może życie przy ojcu już mu się uprzykrzyło. Postanowił odejść. Odejście było wynikiem wolnej decyzji. Ojciec nie protestował – spełnił prośbę syna, uszanował jego wolność, wiedząc jednocześnie, że tylko obecność z przekonania i miłości jest wartościowa. Jakakolwiek forma przymusu byłaby w tym momencie niepożądana.
Próba samostanowienia i warunki powrotu
Syn marnotrawny postrzegał życie jako wyłączną swoją własność, z której należy tylko korzystać. Taki sposób patrzenia doprowadził go jednak do skrajnego ubóstwa i wyczerpania. Jego powrót do ojca rozpoczyna się od namysłu – zastanowił się. Kolejno, zebrał się, poszedł do ojca i wyznał mu pragnienie powrotu.
Ciągła inicjatywa ojca
Błędnym okazałby się pogląd, że ojciec nie czynił nic, by jego syn mógł powrócić. W przypowieści widzimy go jako tego, który czeka. Bóg oczekuje na powrót każdego, kto od Niego odchodzi. To czekanie Boga jest nieustanne i wciąż pragnące powrotu wszystkich Jego dzieci.
Człowieka często nachodzi pragnienie samostanowienia – bycia sobie Bogiem. Realizacja tego pragnienia kończy się odejściem od Ojca. Warto zapamiętać warunki powrotu: zastanowić się, zebrać w sobie, pójść i wyznać winę.
KS. KACPER RADZKI
