Moja Niedziela
5 GRUDNIA 2021 R.
II Niedziela Adwentu
Wszyscy ludzie ujrzą
zbawienie Boże
ŁK 3, 1-6
Konkretne miejsce w historii
Jezus z Nazaretu żył i nauczał w konkretnym czasie. Nie oznacza to jednak zawężenia skuteczności Jego nauki i czynów tylko do tamtego okresu. Ewangelia jak Dobra Nowina o zbawieniu pozostaje skuteczna do dziś, a życie według zasad w niej zawartych jest chodzeniem drogą prowadzącą do zbawienia.
Zapowiedź
Narodziny długo oczekiwanego przez Naród Wybrany Mesjasza były przedmiotem wielu proroctw. Te ostatnie zawierały zapowiedź okoliczności przyjścia zbawiciela, ale także podpowiedź, co należy czynić, by dobrze na to przyjście się przygotować.
Ostatni Prorok i konkretne wskazanie
Słowa zapowiadające przyjście Mesjasza, a zwłaszcza zawarte w nich podpowiedzi bycia gotowym są aktualne i odnoszą się do każdego z nas. Janowe wezwanie do przygotowania ścieżki i prostowania dróg jest także dziś zaproszeniem do stawania się lepszym.
Mimo że Mesjasz już przyszedł, to wezwanie do gotowości spotkania z Nim pozostaje wciąż aktualne. Prostujmy zatem drogę Panu, byśmy mogli ujrzeć Jego zbawienie.
12 GRUDNIA 2021 R.
III Niedziela Adwentu
Zapowiedź
nowego chrztu
ŁK 3, 10-18
Cóż mamy czynić?
Pytanie, jakie stawiały Janowi tłumy przyjmujące od niego chrzest, dotyczyło sposobu przygotowania na przyjście Mesjasza. Jan bardzo precyzyjnie i zarazem indywidualnie odpowiadał każdemu. Gdybyśmy chcieli dokonać jakiegoś uogólnienia owych porad, doszlibyśmy z pewnością do stwierdzenia, że Jan sugerował, by dobrze wypełniać obowiązki swojego stanu.
Jak realizować swój obowiązek?
Nawołanie do rzetelności w wypełnieniu obowiązków wynikających ze swojego stanu ostatecznie nie czyni zadość dobremu przygotowaniu na przyjście Mesjasza. Poradę tę należy umieścić i rozpatrywać w dość jednoznacznym kontekście – jest nim wzgląd na innych, czyli nic innego jak miłość bliźniego. To właśnie jej mają być podporządkowane wszystkie działania zmierzające do osiągnięcia gotowości przyjęcia Mesjasza.
Rzeczy nowe
Chrzest Janowy był chrztem nawrócenia. Symbolicznym aktem ukazującym zmianę – przyobleczenie na siebie nowego człowieka, którego uczynki podporządkowane są miłości. Na takim gruncie zaszczepia Jezus Chrzest Święty – nowy w stosunku do Janowego, taki, który nie symbolizuje jedynie zmiany zewnętrznego postępowania, ale wprowadza zmianę wewnątrz, czyniąc człowieka nowym stworzeniem.
Nieustanne podporządkowywanie obowiązków swojego stanu przykazaniu miłości jest realizacją naszego, wynikającego z Chrztu Świętego powołania do świętości.
Św. Jan Chrzciciel niosący świadectwo.
Francesco Granacci, olej i złoto na desce, ok. 1506–7.
Villamagna, Florencja
METMUSEUM PUBLIC DOMAIN
19 GRUDNIA 2021 R.
IV Niedziela Adwentu
Maryja jest Matką
oczekiwanego Mesjasza
ŁK 1, 39-45
Cel podróży
Maryja spieszy do swojej krewnej w konkretnym celu. Owemu pośpiechowi towarzyszą też konkretne okoliczności. Celem jest świadczenie miłości, okoliczności to doświadczenie miłości i chęć podzielenia się tym doświadczeniem, samą miłością, mimo trudności wynikających z faktu bycia brzemienną.
Doświadczenie wymaga otwartości
Gdyby nie wrażliwa otwartość Maryi, z pewnością nie doświadczyłaby Miłości w takim wymiarze. Gdyby nie otwartość, nie pospieszyłaby dzielić swojej radości i miłości z Elżbietą. Tylko otwarcie na Boga, na Miłość daje szansę na jej przemieniające działanie. O otwartości należy też powiedzieć w przypadku Elżbiety – przyjmuje swoją krewną i jednocześnie wraz z Nią swojego Pana.
Niesienie sobą Boga
Stając się matką oczekiwanego Mesjasza, Maryja niesie z sobą i sobą Boga. Przyjęcie zawartej w Słowie woli najwyższego czyni z Maryi dla Niego mieszkanie. Przemienia Ją, przebóstwia. Tak dzieje się z każdym, kto otwartym i wolnym sercem przyjmuje Słowo, czyniąc z siebie dlań mieszkanie.
Maryja, stając się Matką Mesjasza, staje się jednocześnie wzorem otwartości na działanie Bożej Woli w jej życiu i gotowości na jej przyjęcie. W ten sposób pokazuje każdemu z nas, jak przyjmując i wypełniając Jego wolę, stać się tym, który sobą będzie Go wnosił, dokądkolwiek się uda.
26 GRUDNIA 2021 R.
Święto Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa
Rodzice znajdują
Jezusa w świątyni
ŁK 2, 41-52
Wolność
Młody Jezus miał poczucie swojej wolności. Zbytnio nie różnił się od młodzieńców w swoim wieku. Decyzja o pozostaniu w Świątyni była samowolna. Jego brak wśród pielgrzymów wywołał zaniepokojenie rodziców. Wiedzieli, że jest już samodzielny, ale nie byli pewni, czy na tyle, by poradzić sobie w „rozporządzaniu sobą” podczas samotnej podróży. To dar wolności daje nam możliwość i szansę gospodarowania swoją egzystencją.
Upomnienie
Troska, jaką wykazują się rodzice Jezusa, świadczy o ich zaangażowaniu emocjonalnym i uczuciowym w wychowanie syna. Jest to przejaw odpowiedzialności za wolność dorastającego chłopca i jej ukierunkowanie ku dobru.
Dlatego właśnie Maryja z wyrzutem pyta Jezusa o motyw Jego działań. Troska o wychowanie to nie tylko słowa pochwały – to również upomnienie i karcenie.
Uległość
Jezus, już wówczas świadom swojej niezależności, nie sprzeciwia się swoim rodzicom. Tłumacząc się, jednocześnie podporządkowuje swoje zachowanie ich woli. Co więcej, w swojej uległości ukazuje właściwe relacje, jakie powinny wynikać z IV Przykazania Bożego. Ewangelista wspomina, że Jezus był poddany swoim rodzicom.
Nasza relacja do Boga to relacja dziecka do Ojca. Przykład Jezusa uczy nas, by w swojej wolności, korzystając z Bożych napomnień, być na tyle uległym, aby stawać się Jemu podobnym.
KS. KACPER RADZKI
