Warto…

Tęsknota za ojczyzną jest jak trauma, która zostaje na całe życie. Zofia Kossak w latach 1953–1954 przebywała na farmie w bajecznej, ciągnącej się wrzosowiskami Kornwalii.
Ten celtycki kawałek ziemi, tak seraficzny przecież, jakoś nie umiał zdusić żalu za macierzą… Z przeszywającej nostalgii powstała książka, która „jest wyrazem uczuć człowieka tęskniącego za krajem”. Rok Polski (IW Pax, Warszawa 2017) chciałabym wypromować w styczniu na cały rozpoczęty Rok Pański 2021. Autorka zamyka 365 dni w jednostce czasu starannie odmierzonej przez księżyc. Rozdziały to miesiące ułożone jak karty w kalendarzu. A w każdym skrupulatnie zapisane święta, obyczaje i tradycje. Bo Kossak uwzględnia w cyklu księżycowym i cykl liturgiczny. Pokazuje, jak Kościół w pewnym momencie czasu linearnego wprowadził i zamknął w czasie kulistym misterium Narodzenia, Odkupienia i Zmartwychwstania Chrystusa. Z atencją odnosi się do obrzędowości ludowej, ukazując proces jej asymilacji i przeobrażenia z pogaństwa na grunt chrześcijański. Z każdego miesiąca wydobywa apogeum zapachów, smaków, barw i światła, by uchwycić jego urodę i swoistość. Z frajdą chłoniemy lekki styl pisarki. Kossak raczy nas różnymi smaczkami. Dowiecie się, z jakiego importu pochodzą ostatki, co to jest „przepiórka” zwana pępkiem, dlaczego górnicy miłują Barbarę i po co chłopcy w wigilię Zielonych Świątek stawiają przed domem panny miotłę. Przywołuje wiele zapomnianych obrzędów.
Jest świadoma, że treści etniczne, przekazywane od pokoleń, wyróżniając nas spośród innych narodów, jednocześnie ubogacają ogólnoludzką spuściznę kulturową. Chce nas na to uwrażliwić. Tradycja powinna być istotnym elementem naszego życia. Trzeba ją znać, rozumieć i kultywować.
Niech ten poetycki kalendarz oderwie Was od świata smartfonów i notebooków. Tradycji nie zaznasz online. Rok Polski to obowiązkowa lektura.

AGNIESZKA BOKRZYCKA

W ubiegłym roku odwiedziło je ponad 30 tysięcy osób. A odbywały się na samym tylko Zamku Książ. W tym wyjątkowo trudnym i specyficznym czasie odwiedzać je będzie można do końca marca, a iluminacje pojawiły się także w niedalekiej od zamku wałbrzyskiej Palmiarni. Zapraszamy na cudowny spektakl, który rozpoczyna się każdego dnia po zmierzchu… Gdy tylko na dworze robi się ciemno, co zimą oznacza nawet godzinę 16, tereny zewnętrzne Zamku Książ w Wałbrzychu oraz Palmiarni wałbrzyskiej rozświetlają się pięknymi iluminacjami. Tańczące na balu pary, rozkwitające rośliny, świetliste fontanny, przyglądające się nam zwierzęta – to tylko kilka przykładów tego, co zaskoczy nas podczas zimowych spacerów po tych wspaniałych atrakcjach. Jedynie tutaj zobaczycie zimą barwne motyle czy pływające w magicznych falach egzotyczne ryby. A jeśli do tych widoków dołożymy jeszcze dźwięki natury, otrzymamy prawdziwą ucztę dla zmysłów. Ucztę, z której aż nie chce się wychodzić. – Świetlne kompozycje zostały utworzone z tysięcy kolorowych świateł. Całość uzupełniają dźwięki natury, odgłosy zwierząt i muzyka klasyczna. To atrakcja dla całych rodzin, którą po prostu trzeba zobaczyć – zachęca Kamila Świerczyńska, Kierownik Działu Marketingu i Sprzedaży na Zamku Książ. Osoby, które odwiedziły to miejsce rok temu, powinny wybrać się ponownie.