Papieska Światowa Sieć Modlitwy

Podejmując intencję Papieskiej Światowej Sieci Modlitwy na obecny miesiąc, stajemy jakby w oku cyklonu współczesnych sporów.
Dotyczą one fundamentalnej wizji rozumienia człowieka. Ks. prof. H. Juros SDS, mój współbrat w życiu zakonnym i b. rektor ATK w Warszawie (ob. Uniwersytet kard. Stefana Wyszyńskiego), w jednym z artykułów w latach 90.
XX w. stwierdził, że „ludzie biorący udział w przebudowie i modernizacji społeczeństwa, a zwłaszcza ofiary procesu transformacji, czują się niczym pasażerowie okrętu naprawianego na otwartym morzu”. Zwracał nadto uwagę, że „lista szkód antropologicznych i ran moralnych poniesionych przez jednostki, jak również dewiacje życia społecznego są podstawą do sporządzenia katalogu zadań Kościoła”. Jednym z nich jest kwestia pomocy kobietom doświadczającym przemocy.
Po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego w sprawie niekonstytucyjności aborcji eugenicznej jesienią ub. roku w wielu miastach w Polsce przeszła fala tzw. „Strajku kobiet”. Kościół, podobnie jak w 1993 r., gdy weszła w życie ustawa znacznie ograniczająca aborcję, został przedstawiony jako narzędzie władzy politycznej, z którą dybie na wolność kobiet. Byliśmy świadkami ataków nie tylko na instytucję Kościoła, ale także profanacji obrzędów liturgicznych i dewastacji obiektów sakralnych. Wydarzenia te uświadomiły, jak bardzo nauczanie moralne Kościoła rozmija się z codziennym sposobem wartościowania i ocen wielu ludzi, zwłaszcza młodych kobiet i nastolatek.
Kościołowi zarzucano, że jest siedliskiem generowania i tolerowania przemocy wobec kobiet, traktowania ich jak „maszyny do rodzenia dzieci”.
Niestety, jad nienawiści i agresji mocno odcisnął piętno w umysłach wielu ludzi.
Należy przy tym zwrócić uwagę na dyskusję, która dotyczy tzw. konwencji stambulskiej. Ratyfikowana przez Polskę w 2015 r. konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, zw. stambulską, stała się obiektem ideologicznej wojny. Zdaniem ks. prof. P. Mazurkiewicza, dziekana Wydziału Społeczno-Ekonomicznego UKSW, konwencja stambulska neguje tradycyjną antropologię europejską i służy promowaniu ideologii gender. Zwraca on uwagę, że religia (bez odróżniania np. chrześcijaństwa i islamu) w tymże dokumencie przedstawiona jest jako jeden z czynników tworzących negatywne stereotypy na temat ról kobiet czy ról poszczególnych płci, jak też sprzyjających powstawaniu struktur przemocy.