dla dzieci
BOHATEROWIE BIBLIJNI

Król Dawid a budowa świątyni

To mówi Pan: Czy ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie?
(2 Księga Samuela 7, 5b)

Król Izraela Dawid, wybrany przez samego Boga i namaszczony w Jego imieniu przez proroka Samuela, sprawował władzę nad krajem przez czterdzieści lat (od ok. 1010 r. przed Chrystusem). Jego serce było oddane Bogu, mimo że zdarzały mu się grzechy i słabości. Bóg błogosławił mu w walkach z wrogami i rządzeniu dwunastoma pokoleniami izraelskimi. Wskutek tego Izrael stał się potężnym i rozległym państwem.
Nie brakowało też Dawidowi bogactwa. Wybudował zatem pałac dla siebie, pełen przepychu i piękna.
Kiedy w nim zamieszkał, zwrócił uwagę na to, że on sam ma pałac cedrowy, a Bóg i Arka Przymierza tylko namiot. Zapragnął wznieść dla Boga świątynię. Tym pomysłem podzielił się z prorokiem Natanem. Plan wydawał się im obu dobry. Dlatego Natan pochwalił go i zachęcił króla do działania.
Tymczasem Bóg miał inne plany. Ujawnił je nocą prorokowi: Czy choćby do jednego z sędziów izraelskich, którym nakazałem paść mój lud, Izraela, przemówiłem kiedykolwiek słowami: Dlaczego nie zbudowaliście mi domu cedrowego? (2 Sm 7, 7b). Pan przypomniał też Dawidowi, ile Mu zawdzięcza, i obiecał stworzyć dynastię królewską z rodu Dawidowego.
Jednak sam Dawid był człowiekiem walk i wojen. Pan przewidział więc, że dopiero syn Dawida wybuduje wspaniałą świątynię w Jerozolimie: On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki (2 Sm 7, 13).
Takie „stanowisko” Boga, przekazane przez Natana, było zapewne trudne dla króla Dawida do przyjęcia. Przecież jego plan wydawał się bardzo dobry i słuszny – chciał odpowiednio uczcić Boga. Król zaczął zatem rozmawiać z Nim – w trakcie tej rozmowy uświadamiał sobie i wypowiadał wielkie Boże dzieła wobec narodu wybranego. Oddawał Bogu cześć i chwałę, a uznając to, coraz pełniej zgadzał się z planem Bożym, rezygnując z własnego. Teraz więc Panie, Boże, niech trwa na wieki słowo, które wyrzekłeś o słudze swoim i jego domu, i czyń, jak powiedziałeś, ażeby na wieki wielbione było imię Twe (2 Sm 7, 25-26a).
Rzeczywiście, słynną świątynię w Jerozolimie wybudował król Salomon, który objął tron po swym ojcu w 970 r. przed Chrystusem. Dawid przygotował wcześniej wszystkie potrzebne materiały do tej budowy.

ILUSTRACJA MWM

Imy dzisiaj możemy pytać o to, dlaczego Bóg nie pozwolił królowi Dawidowi na tak wspaniałe przedsięwzięcie.
Możemy także niejednokrotnie pytać w swoim życiu, czemu wiele z naszych dobrych, nawet pobożnych zamiarów nie może zostać zrealizowanych. Nie zawsze uzyskamy na to odpowiedź.
Jednak zawsze, kiedy coś planujesz, masz jakieś głębokie pragnienie, możesz zapytać Boga o Jego zdanie na ten temat. Mamy przecież „do dyspozycji” Ducha Świętego, który poucza nas, co jest wolą Bożą, a co nie. Nie zdołamy zrealizować wszystkich dobrych zamiarów, jakie przyjdą nam na myśl. Dlatego tak ważne jest pytanie Boga: Co chcesz, Panie, żebym zrobił?
Boże plany bywają różne od naszych – On widzi wszystko, my tylko odrobinę, i to niejasno. Chce nam jednak o tym mówić. Pragnie mówić wprost do ciebie, i to na różne sposoby: przez wydarzenia, przez ludzi, których spotykamy, przez Jego Słowa zapisane w Biblii. Od ciebie zależy, czy nauczysz się Go słuchać. Zacznij tę naukę już dziś.

EWA CZERWIŃSKA