Papieskie intencje

W 2020 r. nakładem Wydawnictwa WAM w Krakowie ukazało się drugie, poszerzone wydanie książki Zuzanny Radzik pt. Kościół kobiet. Tytuł nawiązuje do określenia women-church, którego używają radykalne teolożki katolickie, m.in. Elisabeth Schüssler Fiorenza, Rosemary Radford Ruether czy Mary Hunt. Kościół kobiet według tych założeń polega na tworzeniu wspólnot z feministyczną liturgią, opartych na rewolucyjnym haśle: „Kościół kobiet albo żaden!”.
Krzysztof Wołodźko w komentarzu do pierwszego wydania książki (Warszawa 2015) podkreśla, że jest to „manifest świadomego katofeminizmu”, który nie zadowala się stwierdzeniem, że „Jan Paweł II też doceniał rolę kobiet w Kościele”. To kompendium wiedzy na temat przemian w relacji Kościoła rzymskokatolickiego do kobiet w ostatnich kilkudziesięciu latach.
Autorka we wstępie do drugiego wydania książki zauważa, że w ciągu pięciu lat od pierwszego jej wydania nic nie zmieniło się w strukturze i doktrynie Kościoła katolickiego. Ale podkreśla, że jednocześnie zmieniło się wiele. Chodzi o rozmowy na temat reformy Kościoła i obecności w nim kobiet. Stawia przy tym ważne pytanie: po co zostawać w Kościele, który budzi tyle sprzeciwu w obecnym kształcie, naznaczonym licznymi skandalami? „Zostaję – odpowiada Z. Radzik – bo nie znam innej niż chrześcijańska opowieści, która budziłaby we mnie tyle nadziei i poczucia sensu, wyrywałaby moje serce do Boga i innych, zapalałaby do zmiany świata”.
Swoje pozostanie w Kościele tak uzasadnia: „Bo to dom, jednocześnie karmiący i bolesny. Nie znam jednak innej tradycji, w której Pismach, języku, gestach, trwających przez wieki rozważaniach czułabym się jak w domu.
Nie znam innej tak dobrze, więc to ta ze swoim autorytaryzmem i grzechem irytuje mnie, ale też angażuje i otwiera perspektywy. To w niej wyrosłam i za nią czuję się odpowiedzialna”. I dodaje: „Rozumiem jednak tych, dla których pozostanie w Kościele jest zbyt trudne albo niewarte wysiłku. Zwłaszcza kobiety, którym może się wydawać, że nic się nie zmienia”.
Odwołuję się do rozważań Z. Radzik i zachęcam do zapoznania się z nimi w kontekście papieskiej intencji Apostolstwa Modlitwy na październik.
Od lat 60. XX w., dokładniej od czasu Soboru Watykańskiego II (1962–1965) wiele wypowiedzi w nauczaniu Kościoła podkreśla potrzebę zaangażowania świeckich, w tym kobiet w Kościele.