Papieskie intencje
Apostolstwa Modlitwy
sierpień 2020
POWSZECHNA – ŚWIAT LUDZI MORZA
MÓDLMY SIĘ ZA WSZYSTKIE OSOBY, KTÓRE PRACUJĄ I ŻYJĄ
DZIĘKI MORZU, W TYM MARYNARZE, RYBACY I ICH RODZINY
Szósty rok komentuję papieskie intencje Apostolstwa Modlitwy na łamach „Nowego Życia”, ale po raz pierwszy pojawiła się zachęta do modlitwy w intencji ludzi morza i ich rodzin. Należy jednak zauważyć, że troska Kościoła o ludzi związanych z morzem nie jest czymś nowym. Jak napisał Jan Paweł II w liście apostolskim o Duszpasterstwie Ludzi Morza (31 I 1997), „Jezus Chrystus zawsze towarzyszył swoim uczniom w przeprawach łodzią, pomagał im w trudach codziennej pracy i uspokajał burze.
Także Kościół towarzyszy ludziom morza i troszczy się o potrzeby duchowe tych, którzy przez życie i pracę związani są z morzem”.
Wielkie odkrycia geograficzne europejskich żeglarzy z przełomu XV i XVI w. rozpoczęły ekspansję kolonizacyjną i ewangelizacyjną. Na nowe kontynenty wraz z kolonistami udawali się misjonarze. Znamienne, że od 1516 r. żaden statek udający się w podróż zamorską nie mógł odpłynąć bez kapłana na pokładzie. W celu duszpasterskiej opieki nad „ludźmi w drodze”, jak marynarze, rybacy, migranci, podróżnicy, papież Paweł VI powołał w 1970 r. Papieską Komisję ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych; z dniem 1 I 2017 jej kompetencje przejęła nowo utworzona Dykasteria ds. Integralnego Rozwoju Człowieka.
Jan Paweł II w liście apostolskim o Duszpasterstwie Ludzi Morza napisał, że jest ono „organizacją, która otacza opieką duszpasterską ludzi morza i ma wspomagać wysiłki wiernych, którzy są powołani, aby w tym środowisku dawać świadectwo chrześcijańskiego życia”. Jedną z cech pracy ludzi morza na statkach, kutrach rybackich czy platformach wiertniczych jest fakt spędzania długich dni czy miesięcy w ograniczonej przestrzeni, z dala od rodzin i bliskich. Są oni narażeni na żywioły morskie, co mobilizuje do solidarnej współpracy w obliczu niebezpieczeństwa i trudności. Z poczuciem długotrwałej rozłąki zmagają się także ich rodziny. Dlatego, jak powiedział Jan Paweł II w homilii wygłoszonej 11 VI 1987 w czasie spotkania z ludźmi morza w Gdyni, „morze mówi człowiekowi o potrzebie szukania się nawzajem. O potrzebie spotkania i współpracy.
WITOLD MORAWSKI
O potrzebie solidarności. Międzyludzkiej i międzynarodowej”. Papież podkreślił, że „morze pozwala lepiej zrozumieć ludzką słabość, ograniczoność i wszechmoc Boga, dostrzec wartość ziemi, potrzebę drugiego człowieka, docenić więź rodzinną i wartość wspólnoty, także wspólnoty parafialnej i środowiska osób bliskich”.
Zwracając się bezpośrednio do ludzi morza, papież podkreślił, że morze „przemawia bez słów. Przemawia językiem bezkresnej dali. Przemawia także językiem głębi”. W takim kontekście przywołał powiedzenie: „Kto nie umie się modlić, niech wypływa na morze!” i zaznaczył, że modlitwa jest jednym z ważnych warunków podołania trudom i specyficznym warunkom pracy tej grupy ludzi. Z myślą o opiece duszpasterskiej osób związanych z morzem na całym świecie, a zwłaszcza w miastach portowych istnieją ośrodki duszpasterskie. Oferują one ludziom morza gościnność, pomoc socjalną i posługę duchową.
Na świecie znane są one pod nazwami: angielską „Apostleship of the Sea” (AOS) bądź łacińskimi: „Apostolatus Maris” lub „Stella Maris”. W Polsce działa Duszpasterstwo Ludzi Morza Centrum Stella Maris, mające agendy m.in. w Gdyni, Gdańsku, Szczecinie i Świnoujściu (zob. www.aos-pl.org).
Tak więc sierpniowa intencja Apostolstwa Modlitwy zwraca naszą uwagę na specyfikę i znaczenie ludzi związanych z morzem oraz potrzebę modlitwy za nich.
KS. BOGDAN GIEMZA
