Dlaczego?

Dla każdego z nas czas, który przeżywamy, jest trudny. Tak jak świat medyczny cały czas uczy się skutecznie zwalczać koronawirusa, tak my jako społeczeństwo uczymy się żyć w stanie epidemii. Pytanie „dlaczego to wszystko się dzieje?” zadaje sobie każdy – wierzący i niewierzący. Dziś musimy raczej pokornie skłonić głowę i powiedzieć, że nie wiemy. W Starym Testamencie czytamy, że kiedy Mojżesz chciał zobaczyć twarz Boga, usłyszał taką odpowiedź: „twarzy ci nie pokażę, ale zobaczysz mnie, kiedy cię minę”, to znaczy zobaczysz mnie, kiedy już przejdę. Próbując odpowiedzieć na pytanie: dlaczego nas to spotkało, powiem tak: wiem tylko tyle, że świat jest w rękach Boga. Może kiedyś dowiemy się czegoś więcej, dostrzeżemy jakiś głębszy sens i poznamy odpowiedź na to pytanie.

Historia Kościoła uczy, że nie z takimi trudnościami chrześcijanie sobie radzili. Fakt, że w niedzielę, która dla nas zawsze pozostanie dniem szczególnym, nie wszyscy mogą uczestniczyć w Eucharystii, nie oznacza, że nie możemy przyjąć ciała Chrystusa w pozostałe dni tygodnia. Właśnie wtedy łatwiej zachować bezpieczne odległości pomiędzy sobą, przestrzegać norm wyznaczonych przez prawo państwowe, a przy tym karmić się Ciałem Chrystusa. To nie oznacza, że zrównujemy dzień świąteczny z dniem powszednim, ale jeśli ktoś ma głód Eucharystii, może ją bezpiecznie przyjmować we wszystkie dni tygodnia. Pragnę jeszcze zwrócić uwagę na sakrament pokuty. Jest wiele okazji, by z niego w sposób bezpieczny skorzystać. Czas zacząć nowe otwarcie i w zgodzie z przepisami państwowymi na nowo ożywiać życie religijne we wszystkich parafiach naszej archidiecezji.