Papieskie intencje

Kwietniowa intencja Apostolstwa Modlitwy zwraca naszą uwagę na osoby uzależnione. Podejmując tę intencję, należy sobie najpierw postawić podstawowe pytania: jak dochodzi do uzależnień, czego one dotyczą i jakie są ich skutki w wymiarze indywidualnym i społecznym? Wreszcie, w jakim stopniu możliwa jest pomoc tym osobom?
Każdy człowiek nosi w sobie określone pragnienia i marzenia. Ten świat jest nieograniczony, bo nikt i nic nie może nam zakazać mieć jakichkolwiek pragnień czy marzeń. To jedna strona medalu. Jednak druga wiąże się z ich realizacją i tu napotykamy różne trudności czy wręcz niemożliwość ich realizacji. Rodzi to napięcia, stres, frustrację, zniechęcenie. Część osób dobrze radzi sobie z taką sytuacją, ale są takie, które z różnych powodów nie radzą sobie i próbując rozładować zaistniałe napięcie, sięgają po używki czy też starają się tak zagospodarować czas, by zapomnieć o problemie.
Według słownika uzależnienie to „stan zaburzenia zdrowia psychicznego i fizycznego, który charakteryzuje się okresowym lub stałym przymusem wykonywania określonej czynności lub zażywania psychoaktywnej substancji chemicznej”. Potocznie definicja ta odnosi się do osób, które nadużywają narkotyków (narkomania), alkoholu (alkoholizm), papierosów (nikotynizm), leków (lekomania), substancji psychoaktywnych (dopalaczy). Współcześnie ta lista została poszerzona o zagrożenia związane z rozwojem nowoczesnych technologii czy nadmiernym rozbudzeniem niektórych potrzeb człowieka (uzależnienia od gier komputerowych, Internetu, smartfonów, hazardu, zakupów, seksu, przesadna troska o wygląd, zaburzenia w odżywianiu, jak bulimia czy anoreksja). Z reguły każde uzależnienie zaczyna się niewinnie, z myślą o chwilowej poprawie nastroju, a po czasie okazuje się, że trudno bez takiego „wspomagania” normalnie funkcjonować.
Intencja Apostolstwa Modlitwy jest zaproszeniem do wołania do Boga, „aby wszystkie osoby będące pod wpływem uzależnień uzyskały dobrą pomoc i towarzyszenie”. O ile bowiem proces uzależnienia dokonuje się głównie w wymiarze osobistym, o tyle wyjście z niego wymaga pomocy środowiska czy wyspecjalizowanych osób i instytucji.
Wiele sytuacji przekonuje, że proces wyzwalania z uzależnień wymaga cierpliwości, samozaparcia i pokory.