Pasja w życiu Sługi Bożego

Nim jednak dojdziemy do tej treści, zastanówmy się nad bardziej oczywistym rozumieniem tego słowa – jako zamiłowania do czegoś, przepadania za czymś. Dla ks. Aleksandra Zienkiewicza to będzie umiłowanie Kogoś, kto był dla niego niedoścignionym wzorem – Jezusa Chrystusa.
Naśladowanie Chrystusa
Ukochał Go nade wszystko i oddał Jemu całe swoje życie, zgodnie ze złożoną obietnicą bezwarunkowego respektowania Jego woli. Ta ogromna pasja naśladowania Zbawiciela objawiała się we wszystkich sferach jego egzystencji.
W tym, co głosił i czego nauczał, zawsze przebijała się jego wiedza i przeżywanie tego, kim był dla niego Chrystus.
Zgłębiał tę wiedzę nieustannie, a efektem były refleksje, którymi dzielił się z wiernymi choćby w czasie rekolekcji. Otóż powtarzał w nich i wykazywał, że: Jezus jest Bogiem („Ja i Ojciec jedno jesteśmy” – J 10, 30), więc wszystkie Jego tezy trzeba uznać za prawdziwe; Jezus jest największym darem Ojca – por. J 3, 16, ale tym, którzy Go nie chcieli przyjąć, pozostawiał wolność wyboru – „Czy i wy odejść chcecie?” (J 6, 67); Jezus jest realistą i nie podawał dowodów na istnienie Boga i swojego Bóstwa, bo wiedział, że tym, którym dane jest poznanie prawdy, wystarczą słowa: „Ja znam Ojca” (J 10, 15), „Głoszę to, co widziałem u mego Ojca” (J 3, 38), bo „On mnie posłał” (J 8, 42); Jezus – Syn pełni wolę Ojca, dlatego powiedział – „Nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który mnie posłał” (J 5, 30) oraz „Z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał” (J 6, 38); Jezus to niezrównana Osobowość, której cechą jest absolutna wolność i prawda – „I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8, 32), „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem” (J 14, 6); Jezus jest wielką Tajemnicą, bo Jezus, którego bym pojął, przestałby być Bogiem; Jezus żyje w rodzinie – „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele” (J 14, 2), więc dla nikogo nie zabraknie miejsca (por. A. Zienkiewicz, Rodzić się dla świata wyższego, Kraków 2000).

Droga na Krzyż
Przyjrzyjmy się jeszcze, jak Sługa Boży przeżywał Pasję jako obraz męki i śmierci Jezusa. Poświęcił jej dużo miejsca i czasu, nie tylko jako przewodnik czy uczestnik nabożeństw pasyjnych, ale także jako współprzeżywający z Jezusem wszystkie stacje drogi krzyżowej, podczas której dokonywały się rzeczy wielkie. Przypominał, że chociaż męka Chrystusa w rzeczywistości trwała niecałą dobę, to jej opis zajmuje jedną czwartą objętości każdej księgi Ewangelii.
„To jest zastanawiające. Należy z tego wnioskować, że tak widzieli Ewangeliści, że w tej dobie nastąpiły szczytowe wydarzenia z dziejów Odkupienia, że tutaj ukazała się w pełni głębia. Głębia szkoły Jezusa”. Z tej Głębi oraz głębi własnego serca i doświadczenia mówił, że na Kalwarii zostaliśmy wykupieni za cenę Zbawczej Krwi Chrystusa, która trysnęła z Krzyża i tutaj dokonała się szczytowa transfuzja, w czasie której kropelki Krwi zaczęły spływać na cały świat, na całą ludzkość każdego pokolenia przeszłego, teraźniejszego i przyszłego. To wielkie Misterium dokonało się w konkretnym czasie, ale jest niezależne od czasu, jest „poza czasem”.
Dlatego żaden człowiek nie powinien zobojętnieć w patrzeniu na Krzyż, bo właśnie na Nim Chrystus wypowiedział ostatnie słowo, słowo wierności temu wszystkiemu, czego nauczał, co głosił, o czym świadczył. „Krzyż to także nauka dla wyznawców Jezusa, bo po wszystkie wieki mówi, jak straszny jest grzech” i „jak wielka jest miłość Boga do człowieka”.