Sprawiedliwość

Oskarżony, odpowiadając na pytania sędziego, za każdym razem używał stwierdzenia: „Proszę wysokiej sprawiedliwości”. Gdy – mimo kolejnych upomnień, że ma mówić: „Proszę wysokiego sądu” – trwał przy swoim, zdenerwowany stróż prawa krzyknął: „Tu nie ma sprawiedliwości – tu jest sąd!”. I miał rację, gdyż do sądu nie idzie się po sprawiedliwość, ale po wyrok – jak stwierdził pewien nieznany autor.
Mędrzec z Hippony Aureliusz Augustyn twierdził: „Sprawiedliwość jest to istota teoretyczna, wcielona w zbiór indywiduów zmieniających się bez ustanku, których dobre intencje i pamięć są, jak one, niezmiennie wędrowne”.
Próby definicji
Sprawiedliwość to uczciwe, prawe postępowanie. W pojęciu tym chodzi o jedno z podstawowych pojęć etycznych i prawnych, oznaczające cechę przypisywaną jednostkom (osoba sprawiedliwa), działaniom (sprawiedliwe postępowanie) czy instytucjom społecznym (sprawiedliwe prawa, sprawiedliwy ustrój, sprawiedliwy wyrok), wiązaną najczęściej z odpowiednim rozdziałem dóbr lub bezstronnością.
W potocznym znaczeniu przyjmuje się, że osoba starająca się działać sprawiedliwe przykłada do siebie i innych ludzi zawsze tę samą miarę moralną i stara się w relacjach z nimi postępować zawsze zgodnie z wyznawanymi przez siebie zasadami etycznymi. Tyle Wikipedia.
Czy na takich czysto ziemskich stwierdzeniach da się zbudować upragnioną sprawiedliwość? „Koń, jaki jest, każdy widzi” (ks. B. Chmielowski).
Chrystusowe spojrzenie na sprawiedliwość
Druga prawda wiary uświadamia nam, że „Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze”. W całej Biblii znajdziemy prawie 700 miejsc, w których mowa jest o sprawiedliwości i wyjaśniane jest właściwe rozumienie tej cnoty. Bo oto sprawiedliwość – obok roztropności, męstwa i umiarkowania – jest jedną z czterech cnót kardynalnych (zob. KKK 1805-1809). Na czym więc polega sprawiedliwość? „Na stałej i trwałej woli oddawania Bogu i bliźniemu tego, co im się należy” (KKK 1836).
Sięgnijmy przynajmniej do kilku wypowiedzi Pana Jezusa zapisanych przez św. Mateusza, by w ich świetle zrozumieć oczekiwania naszego Mistrza w praktykowaniu sprawiedliwości i poznać prawdziwe jej imię.
Najpierw obietnica Nauczyciela z Góry Błogosławieństw: Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni (Mt 5, 6).
A oto, jakie są różnice między sprawiedliwością „świata” a postawą, jaką ma reprezentować wyznawca Chrystusa: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego (Mt 5, 20).