On żyje!

Mieszkańcy wioski przybyli do średniowiecznej kapliczki św. Krystyny dwie godziny przed Mszą św., aby powitać pielgrzymów, gości, zaciekawionych turystów. Na co dzień uśpione miejsce, skryte gdzieś pomiędzy Tyrreńskim lazurem a górzystym sercem Korsyki, intensywnie ożywa w dniu wspomnienia patronki wyspy. Jest też grupka śpiewaków zapewniających oprawę liturgii wyjątkową polifonią korsykańską. Pół godziny przed Eucharystią przybywa miejscowy proboszcz. Z każdym się wita, znajomych zagaduje o ich codzienne sprawy, gości dopytuje, skąd przybywają. Z radością i zaangażowaniem przygotowuje wspólnotę ołtarza do spotkania z Panem Jezusem, anonsując, które śpiewy wybrzmią w lokalnym języku. Wręcza jednemu z dzieci dzwonek i prosi o sygnał do rozpoczęcia Mszy św. Podczas homilii poznajemy bliżej osobę patronki dnia, 10-letniej męczennicy, którą wielu katów, z jej ojcem na czele, próbowało pozbawić życia. Wielokrotnie cudownie ocalona swym świadectwem spowodowała natychmiastowe nawrócenie 3 tys. ludzi. A na co my jesteśmy gotowi, aby zaświadczyć o naszej miłości do Jezusa?
Nagle w tej francusko-korsykańskiej liturgii, na zakończenie modlitwy eucharystycznej, wybrzmiewają słowa po polsku: „Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie, Boże Ojcze Wszechmogący w Jedności Ducha Świętego wszelka cześć i chwała par les siècles de siècles”.
Ks. Ryszard, posługujący na wyspie już od 19 lat, powiedział nam później, że to istotne, aby w tej doksologii wybrzmiało imię Chrystusa zamiast francuskiego Par Lui, en Lui et avec Lui (Przez Niego, z Nim i w Nim).
Jego parafianie, choć nie od razu, przyjęli taką wersję językową.
W jednostce parafialnej wokół Cervione ten niezwykły kapłan pracuje od trzech lat, pod opieką ma 20 kościołów i 40 kaplic. Znakiem jego posługi w tych miejscach są krzyże z wizerunkiem Chrystusa Zmartwychwstałego (reprodukcja chusty z Manoppello), z napisem Il est vivant! (On żyje!), ustawione przy ołtarzu w każdej ze świątyń. Parafianie nie od razu przyjęli ten wizerunek. Powstaje tu refleksja, jak jest z nami…
Czy przyjmujemy całym sercem prawdę, że Il est vivant!?
Ks. Ryszard przemierza parafię swoim wysłużonym fiatem z flagą, na której widnieje oblicze Madonny Jasnogórskiej, wizerunek św. Aleksandra Sauli – patrona wyspy, oraz miniatura polskiego godła i korsykańskiego herbu. Przed świętami z posługą spowiedzi pokonuje ponad 300 km, jeżdżąc od wioski do wioski. Cieszy się, że w tym roku chociaż trzy osoby skorzystały z sakramentu pojednania. Do Francji przybył z misji w Kamerunie, który jego zdaniem mniej potrzebuje misyjnej ewangelizacji niż katolicka Francja czy Holandia.
Panie Boże, dzięki Ci za Twoją obecność w dziele i osobie ks. Ryszarda, dzięki Ci, że w Polsce mamy kapłanów w konfesjonałach „na wyciągnięcie ręki”. Proszę, miej w swej opiece ks. Ryszarda i błogosław jego pracy w Twej korsykańskiej winnicy.