dla dzieci

BOHATEROWIE BIBLIJNI

Święty Paweł – podróże misyjne

Paweł, sługa Chrystusa Jezusa, z powołania apostoł,
przeznaczony do głoszenia Ewangelii Bożej.
(List do Rzymian 1, 1)

Poznaliśmy już św. Pawła, który z prześladowcy chrześcijaństwa stał się, dzięki spotkaniu ze Zmartwychwstałym Chrystusem, gorliwym Jego apostołem.
Uważał, że Bóg przeznacza mu specjalną misję i posyła go przede wszystkim tam, gdzie jeszcze nie głoszono Dobrej Nowiny o zbawieniu.
Dlatego z Antiochii, będącej jego głównym miejscem pobytu, wyruszał w dalekie podróże, aby opowiadać o Zbawicielu.
Mamy informacje o trzech wielkich wyprawach misyjnych św. Pawła.
Pierwsza z nich jest datowana na lata 45–49 po Chr. Paweł wyruszył w nią z Barnabą. Zaczęli od Cypru, a następnie udali się do środkowej części Azji Mniejszej: Pamfilii, Pizydii i Likaonii. Głosili Ewangelię w Antiochii Pizydyjskiej, Ikonium, Listrze i Derbe. Wracali tą samą drogą, odwiedzając założone wspólnoty chrześcijańskie. Ominęli jednak Cypr i popłynęli z Attalii bezpośrednio do Antiochii (Syryjskiej).
W drugą podróż misyjną Paweł wziął ze sobą Sylasa. Wyruszyli przez okolice Tarsu do Derbe, Listry i Ikonium. W Listrze dołączył do nich, na prośbę Pawła, Tymoteusz. Przez Frygię i północną Galację doszli do Troady. Tam postanowili przepłynąć do Europy. Drogą egnatyjską powędrowali przez Neapol, Filippi do Tesalonik, a potem do Berei, Aten i Koryntu. Następnie przez Efez i Cezareę Nadmorską Paweł wrócił na krótko do Antiochii. Wyprawa ta miała miejsce w latach 50–52 po Chr.
Trzecią podróż Paweł odbył w latach 53–58 po Chr. Najpierw odwiedził wspólnoty w Galacji i Frygii, po czym na trzy lata zamieszkał w Efezie. Na krótko udał się do Koryntu, a później do Troady i Macedonii. W roku 57 przez trzy miesiące przebywał znów w Koryncie, a następnie przybył do Filippi. Przez Troadę i Milet popłynął do Tyru.
Stamtąd przez Ptolemaidę i Cezareę dotarł do Jerozolimy.
Łącznie trzy podróże misyjne Pawła trwały 12 lat.
Przebył podczas nich blisko trzydzieści tysięcy kilometrów (dane z artykułu na stronie internetowej http://info.dominikanie.pl/2016/01/).

ILUSTRACJA ANNA GRYGLAS

W tamtych czasach podróżowanie nie było łatwe. Paweł w większości wędrował pieszo, może trochę jechał na ośle czy wielbłądzie. Większe odległości pokonywał drogą morską na statku z żaglami. Takie wyprawy były zatem bardzo trudne i niebezpieczne. Apostołowi towarzyszyło zmęczenie, ale też zagrożenie ze strony żywiołów przyrody, dzikich zwierząt, a także rozbójników i nieprzyjaznych ludzi. Wspomina o tym w niektórych swoich listach (więzienie, chłosta, kamienowanie, wyśmiewanie, burza na morzu…). Mimo to Paweł nie zaprzestawał działań ewangelizacyjnych.
Możemy więc śmiało przypuszczać, że motywacja Pawła do takiego stylu życia była bardzo silna. Doświadczenie miłości Chrystusa i mocy Ducha Świętego musiało być bardzo prawdziwe i trwałe. Nie wątpił, że to sam Bóg do takich zadań go powołuje i posyła.
Czy ty w swoim życiu doświadczasz podobnego działania Bożego? Czy miłość Chrystusa do ciebie skłania cię do świadczenia i mówienia o Nim? Czy za św. Pawłem możesz powiedzieć: ja nie wstydzę się Ewangelii (List do Rzymian 1, 16)?

EWA CZERWIŃSKA