ABECADŁO RODZINNE

Seksualność

W dobie wielu ataków na małżeństwo i rodzinę, w czasach, kiedy miesza się
i neguje wiele wartości, warto przyjrzeć się trudnym tematom, które często są tabu,
także w wielu naszych rodzinach. Warto uświadomić sobie prawdę na temat
seksualności i nierozerwalnie z nią związanej płciowości.

Człowiek jest istotą płciową. Płciowość jest sposobem istnienia człowieka i wyznacza kierunek jego rozwoju.
Poprzez swoją cielesność wyrażamy siebie, swoje emocje i uczucia. Ważne jest jednak, aby kształtować w sobie postawę altruistyczną poprzez podporządkowanie potrzeb i emocji biologicznych potrzebom wyższym. Od naszej świadomości, od otwartości na rozmowy dotyczące tematów płciowości i seksualności będzie w dużej mierze zależało bezpieczeństwo i zdrowa świadomość naszych dzieci. W trwającej dyskusji na temat potrzeby edukacji seksualnej warto przypomnieć to, co zasadnicze w tym aspekcie. Mianowicie wychowanie seksualne rozumiane jako wychowanie do czystej i trwałej miłości. Podstawowym i naturalnym miejscem wychowania seksualnego jest dom rodzinny. To rodzice powinni być pierwszymi „edukatorami seksualnymi”. Ukazują oni bowiem miłość małżeńską, czułość między sobą, komunikację między sobą a dziećmi. Nie da się rozdzielić wychowania seksualnego od wartości realizowanych w życiu. Nie można bagatelizować pytań, jakie naturalnie pojawiają się na poszczególnych etapach życia naszych dzieci („co to jest prezerwatywa?, co to jest porno?, co to jest seks?, skąd się biorą dzieci?”).
Naszym obowiązkiem jest na nie odpowiedzieć. Odpowiedzi udzielane w nurcie wychowania do czystej i trwałej miłości mają u podstaw konkretne wartości.
Współżycie seksualne powinno mieć miejsce tylko w małżeństwie.
Jest ono bowiem znakiem przymierza małżeńskiego, powinno być następstwem, a nie wyprzedzeniem tego przymierza. Nie można wyrażać czegoś, czego jeszcze nie ma. Wynika stąd jednoznacznie, że współżycie seksualne podejmowane w związku niebędącym związkiem sakramentalnym jest znakiem wewnętrznie pustym. Bez zawartego przymierza współżycie to wskazuje na rzeczywistość niezaistniałą.
Czystość seksualna w potocznym rozumieniu oznacza powstrzymanie się od pożycia seksualnego poza małżeństwem albo we wdowieństwie oraz korzystanie z niego zgodnie z moralną powinnością. W kontekście narzeczonych czystość charakteryzuje się brakiem współżycia seksualnego przed zawarciem sakramentalnego związku małżeńskiego oraz powstrzymywaniu się od zachowań mogących prowadzić do kontaktu seksualnego.

RYS. MWM

Do zachowania czystości potrzebna jest sprawność kierowania własnym życiem psychicznym, emocjonalnym i postępowanie nie tyle przez wypieranie przeżyć seksualnych, ale przez ich sublimację, czyli skierowanie energii seksualnej ku realizacji innych dóbr i wypracowanie zdolności do powściągliwości.
Współżycie seksualne podejmowane przez młodych, niedojrzałych jeszcze ludzi, stanowi zagrożenie dla integralności ich rozwoju. Działają tu podstawowe prawa psychologiczne. Prawo dominacji – jeśli jakaś sfera wywołująca silne emocje jest często uruchamiana, powoduje zdominowanie psychiki przez te właśnie przeżycia. Prawo pierwszych połączeń – pierwsze doświadczenia, jakościowo odmienne od dotychczasowych, stają się wzorcem dla następnych przeżyć w tej sferze. Prawo znużenia – silne bodźce, działające dominująco na psychikę, wywołują po pewnym czasie znużenie i stępienie wrażliwości. Prawo generalizacji, czyli łatwego uogólniania i przenoszenia na innych ludzi czy okoliczności przykrych doświadczeń.
Wracając do pytań, które mogą zadawać dzieci. Jeśli, mając za fundament opisane wartości, odpowiemy adekwatnie do wieku naszych dzieci, to przyjdą do nas z kolejnymi. W innym wypadku poszukają wiedzy u kolegów w szkole albo w mediach, a tam znajdują się treści różne, często w żaden sposób niepowiązane z czystą i trwałą miłością.

ALEKSANDRA ASZKIEŁOWICZ