Samorząd – pomiędzy polityką a służbą społeczności lokalnej

Mija 12 lat od momentu, gdy obejmowałem urząd burmistrza Gminy Trzebnica. Składając słowa przysięgi, uroczyście ślubowałem, że „dochowam wierności prawu, a powierzony mi urząd sprawować będę tylko dla dobra publicznego i pomyślności mieszkańców Gminy Trzebnica. Tak mi dopomóż Bóg”. Był to niezwykle ważny moment w moim życiu osobistym, zmienił bowiem wszystko w przestrzeni zawodowej, ale i prywatnej. Jestem jednak przekonany, że tamten dzień zmienił również wiele w życiu mieszkańców Gminy Trzebnica.
Jedno z najważniejszych zadań, które narzuciłem sobie w pierwszych miesiącach pracy, brzmiało: przekonać mieszkańców Gminy Trzebnica do tego, by nie bali się marzyć. By w swoich marzeniach chcieli wykraczać poza horyzonty powinności, ograniczeń, niesłusznych kompleksów „małej ojczyzny”. Było we mnie głębokie pragnienie, by nasza gmina stała się miejscem otwartym, nowoczesnym, rozwijającym się dynamicznie, na miarę europejskich standardów, ale z uwzględnieniem całego bogactwa historycznego.
Dziś widzę, że ta decyzja – zaproszenie skierowane do mieszkańców, by współtworzyli przyszłość w Gminie Trzebnica – była tak samo ważna jak inne, dotyczące np. wielomilionowych inwestycji.
Nauka demokracji
Kilka lat wcześniej, 27 maja 1990 r., w całej Polsce, również w Trzebnicy, odbyły się pierwsze wolne i demokratyczne od zakończenia wojny wybory samorządowe w III Rzeczypospolitej. Poprzedziła je inna data – 8 marca 1990 r., kiedy to sejm kontraktowy uchwalił ustawę o samorządzie gminnym. Na jej podstawie wprowadzono w ponad dwóch tysiącach gmin prawdziwy samorząd. Pierwszym burmistrzem Trzebnicy III RP był śp. Józef Kikut. Swój mandat zaufania społecznego wykonywał w bardzo trudniej sytuacji finansowej gminy, pozostawionej przez ustępującą Radę Narodową.
Na przestrzeni lat zarówno definicja, jak i struktura samorządu terytorialnego zmieniały się i tak jak uczyliśmy się demokracji, na nowo musieliśmy się nauczyć samorządności.
Wybory samorządowe były początkiem przekazywania władzy w ręce społeczeństwa obywatelskiego.
Mieszkańcy tworzący z mocy prawa wspólnotę od teraz mogli mieć realny wpływ na realizację zadań wynikających z ich konkretnych potrzeb. Najpierw jednak wszyscy musieliśmy sobie odpowiedzieć na pytania o te potrzeby.
Pytania o marzenia
Kocham Trzebnicę. Jestem rodowitym trzebniczaninem.
Tutaj się urodziłem i tutaj kształtuje się całe moje życie.

Szansa na integrację
Od wielu lat obserwuję, jak lokalna wspólnota samorządowa jest szansą na kształtowanie się silnych więzi i utrzymanie wysokiego poziomu integracji. To z kolei daje podstawy do silnego poczucia identyfikacji ze swoim otoczeniem i z innymi ludźmi. W Gminie Trzebnica ta integracja jest związana m.in. z licznymi działaniami w sferze kultury i sportu, służą jej koncerty, festiwale, festyny. Warto wspomnieć chociażby o dwóch największych wydarzeniach, które od lat wzmacniają poczucie naszej tożsamości: Trzebnickie Święto Sadów i Uliczny Bieg Sylwestrowy. Do bardzo ważnych działań zaliczam też wszelkie inicjatywy podejmowane na wioskach, m.in. dożynki gminne. Każdego roku przyciągają tłumy trzebniczan i turystów, a w ich przygotowanie zaangażowanych jest kilkadziesiąt osób.
Do ważnych wydarzeń integrujących społeczeństwo należą także wszelkie spotkania o charakterze uroczystości religijnych i państwowych. Każdego roku trzebniczanie dbają o ich odpowiednią celebrację, oddając pamięć, cześć, a także należyty hołd ludziom, którzy tworzyli historię naszej Małej Ojczyzny, ale i historię Polski. Integracji społeczności lokalnej służą także gminne uroczystości patriotyczne i edukacyjne: projekty takie jak „Katyń – ocalić od zapomnienia”, „Dęby Pamięci”, upamiętniające ofiary zbrodni katyńskiej, i wiele innych. Ważną częścią naszej codzienności są Uroczystości Jadwiżańskie.
W 2009 r. Rada Miejska na mój wniosek podjęła uchwałę intencyjną w sprawie ustanowienia św. Jadwigi Śląskiej Patronką Miasta. W ten sposób udało się uregulować zaległe zobowiązanie wobec najznamienitszej mieszkanki. Do dziś Trzebnica jako miejsce życia, działalności i doczesnego spoczynku Świętej przyciąga rzesze pielgrzymów. Oczywiste jest, że najwięcej z tego źródła czerpiemy my – trzebniczanie.
Obecność św. Jadwigi w naszym życiu przekłada się na konkretne działania, m.in. pamiętając o tym, że jest ona również Patronką Rodzin, podjąłem decyzję o wprowadzeniu w 2012 r. – programu Rodzina 3+ i Trzebnickiej Karty Dużej Rodziny. Po mieście Wrocław byliśmy pierwszą gminą na Dolnym Śląsku, która wprowadziła Kartę Dużej Rodziny. Polityka prorodzinna jest jednym z priorytetów, które sobie założyłem. Realizujemy ją na różnych płaszczyznach.
Dziś, kiedy rząd wprowadza kolejne programy: „500 plus”, „Mieszkanie plus”, „Maluch plus”, widzę, jak wiele z działań zrealizowanych w ostatnich latach w Trzebnicy poprzedziło działania rządu, a teraz dzięki tym programom możemy je wspaniale uzupełniać. Budujemy place zabaw dla dzieci, obiekty służące rekreacji, ale inwestujemy również w edukację. W ostatnich latach oddałem do użytku mieszkańców nową szkołę podstawową, szkołę muzyczną, za moment dzieci będą mogły rozpocząć zajęcia w nowo wybudowanym żłobku i przedszkolu, do którego przyjąłem wszystkie dzieci, których rodzice wyrazili taką wolę.
Każdego roku uczniowie z naszej gminy otrzymują stypendia dla zdolnej młodzieży. Myśląc o rodzinie, myślę nie tylko o najmłodszych mieszkańcach, ale także o ludziach starszych. Inicjatywą w tym zakresie było powołanie dwa lata temu domu opieki dziennej Senior-Wigor oraz Karty Seniora.
Ważne spotkania
Ponadto moje przywiązanie do Trzebnicy, do historycznego dziedzictwa tak mocno osadzonego w duchu chrześcijaństwa, związane jest z bliską relacją, jaką miałem zarówno z ks. Wawrzyńcem Bochenkiem SDS, pierwszym polskim dziekanem w Trzebnicy, a także ze śp. ks. prof. Antonim Kiełbasą, prawdziwym czcicielem św. Jadwigi Śląskiej. Mocno wzmacnia mnie wiara w Boga i szczęśliwe życie rodzinne. Bardzo wiele zawdzięczam żonie, która spokojnie i z wyrozumiałością patrzy na moją pracę i mobilizuje do działań.