Współczesny Kohelet

Niestety, kolejne doświadczenia kwituje tym samym refrenem, który rozbrzmiewa już w pierwszych wersach księgi: „Marność nad marnościami, mówi Kohelet, marność nad marnościami! Wszystko to marność!” (Koh 1, 2).
W poszukiwaniu sensu życia
I tu rodzi się pytanie o „Koheleta” drugiej dekady XXI w. Żyjemy wszak w czasie, w którym nieobce jest nam poszukiwanie sensu życia. Wydaje się, że wybrzmiewa ono głośniej i wyraźniej niż do tej pory. Można je odnaleźć w rosnącej fali depresji (także wśród dzieci i młodzieży), zagubienia nadziei i perspektyw na przyszłość, nieustannej zmienności, która staje się wyznacznikiem naszego stylu życia.
Skąd się bierze owo zniechęcenie, rozdrażnienie monotonią dnia codziennego?
Przyczyn tego stanu jest zapewne wiele. Wśród najczęściej pojawiających się będą z pewnością takie: przemęczenie, życie w ciągłym napięciu i stresie, egoizm – dostrzegany głównie u innych, brak czasu na wypoczynek i przebywanie z bliskimi, brak rozmowy, a jednocześnie ciągle nowe możliwości, które budują ciągle nowe oczekiwania i wyzwania.
Tak więc z jednej strony żyjemy w świecie szybkiego rozwoju nowych technologii, nowych możliwości technicznych, komunikacyjnych, możemy w łatwy sposób przemieszczać się, zwiedzać świat, przeżywać nowe doświadczenia, ale mimo to można pokusić się o diagnozę, że współczesny człowiek jest coraz bardziej rozczarowany tym wszystkim, coraz bardziej samotny, coraz mniej korzysta z prawdziwego życia.
Dzisiaj człowiek niczym Kohelet zdaje się przemierzać świat w poszukiwaniu sensu, szczęścia i radości życia.
Korzystając z nowych perspektyw, coraz częściej zmienia miejsce pracy, licząc na lepszą pensję, nowe możliwości rozwoju, spokojniejsze i szczęśliwsze życie. Wyrusza na kolejne wyprawy, podejmuje kolejne wyzwania, to daje mu radość i satysfakcję, jednak chwilę później nierzadko dostrzega marność i kruchość tychże zmian i doświadczeń, które z biegiem czasu stają się kolejną monotonią życia.
Niestety wyzwania współczesności nie omijają też życia małżeńskiego i rodzinnego, także w tych przestrzeniach współcześni poszukują nowych szans, „zmieniając współmałżonków” i rodziny. Jednak również tam nierzadko nie znajdują ostatecznego szczęścia.
Czy tylko „marność”?
Cóż zatem? Czy faktycznie życie człowieka skazane jest jedynie na ulotne chwile podniesionej adrenaliny, po której nieuchronnie powraca „marność”?