Szkoła ewangelizacji

Pragnienie studiowania w ESM dojrzewało we mnie parę lat i ostatecznie zaprowadziły mnie tam słowa, które Pan Jezus skierował do Piotra: „każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę […], stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy” (Mt 19, 23-30).
Były one fragmentem Ewangelii w dniu, kiedy po raz pierwszy rozmawiałam z odpowiedzialnymi za Szkołę w Rzymie.
Bardzo mnie poruszyły i niedługo po przyjeździe do Wiecznego Miasta uświadomiłam sobie, że oddając ten niespełna rok Panu Bogu, naprawdę otrzymuję nadzwyczaj dużo. Owoce tego czasu zbieram do tej pory.
Co to za owoce? Jednym z najważniejszych jest odkrycie wartości modlitwy, która była podstawą naszej codzienności. Adoracja Najświętszego Sakramentu, Eucharystia i modlitwa uwielbienia były źródłem odwagi i siły, aby iść do ludzi i nieść im Jezusa. Właściwie co tydzień wychodziliśmy na ulice Rzymu, aby spotykać się z ubogimi, nie dając im nic materialnego, lecz ofiarowując czas i modlitwę.
Zaskoczeniem i wielką radością było dla mnie, gdy pewnego dnia bezdomna kobieta, którą odwiedzałyśmy z moją siostrą z Austrii, sama zaproponowała, że pomodli się za nas. Inną formą naszej działalności misyjnej była nasza obecność w piątkowe popołudnia na placu św. Piotra z pierwszym krzyżem Światowych Dni Młodzieży. Była to okazja do dawania świadectwa naszej wiary w sercu Kościoła. Wielokrotnie spotykaliśmy ludzi pogubionych, często nieświadomych miłości Boga, która wyraziła się w śmierci Jezusa na krzyżu, ale też takich, którzy poruszeni naszą obecnością dołączali do nas, włączając się w radosny śpiew. Kolejnym owocem tego roku jest dla mnie niewątpliwie większa otwartość i wrażliwość na ludzi bezdomnych. Uczestniczyliśmy w rekolekcjach dla ubogich z papieżem Franciszkiem pod hasłem „Fratello” („Brat”).
Słowa Ojca Świętego, iż „prawdziwie ubogim nie jest ten, kto mało posiada materialnie, tylko ten, kto nie ma pragnień”, głęboko zapadły w moje serce, tak jak możliwość wysłuchania historii osób, które wychodziły z bezdomności lub dla których te rekolekcje stanowiły początek przemiany życia.