Warto…

Książka Wołyń. Przemilczana zbrodnia na Polakach to cykl wywiadów ze znanymi historykami, publicystami, osobami duchownymi, a także świadkami ludobójstwa wołyńskiego, wśród których są: Leszek Żebrowski, dr Andrzej Zapałowski, ks. prof. Józef Marecki, ks. Tadeusz Isakowicz-Zalewski, ks. Andrzej Moskal, dr Sławomir Węgrzynowicz, prof. Jan Żaryn, Tomasz Kalinowski, dr Lucyna Rotter i Jadwiga Kalinowska.
Książka poświęcona jest upamiętnieniu wydarzeń ludobójstwa wołyńskiego, dokonanego na mniejszości polskiej przez nacjonalistów ukraińskich w 1943 r. Mimo upływu ponad 70 lat od tamtych wydarzeń do dziś nie doczekały się one należnego miejsca w naszej pamięci i tradycji ważnych rocznic narodowych. Celem tej publikacji jest rozpowszechnienie bolesnej prawdy historycznej o Polakach bestialsko pomordowanych na Kresach Wschodnich, a także utrwalenie pamięci o nich wśród jak największej liczby współczesnych Polaków.
Powinnością każdego Polaka jest podtrzymywanie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości oraz rozwoju świadomości i tożsamości narodowej. W dziejach państwa polskiego są nadal wydarzenia, które mimo wielkiego znaczenia pozostają przysłonięte „tajemniczą mgłą”, oddalającą je w niepamięć. A jak powiedział prymas Wyszyński: „Naród bez dziejów, bez historii, bez przeszłości, staje się wkrótce narodem bez ziemi, narodem bezdomnym, bez przyszłości”. Do takich wydarzeń należy zaliczyć ludobójstwo na Wołyniu. Znajdowało się ono na marginesie zainteresowań historyków, nie mówiono o nim w szkołach, niewiele powstało opracowań i dokumentów na ten temat zarówno w latach PRL-u, jak i w pierwszej dekadzie istnienia III RP. Dopiero w ostatnich latach coraz częściej mówi się o tym zapomnianym mordzie na Polakach.
Omawiana książka jest do nabycia we Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej.

URSZULA ADAMCZYK-DYKA

Na obrzeżach Wrocławia znajduje się miejsce szczególne, które obecnie stało się miejscem życia kulturalnego.
Coroczne festiwale i imprezy cykliczne przyciągają wiele osób nie tylko z Wrocławia, ale także z całej Polski.
Stały program kulturalno-rozrywkowy pozwala na co dzień aktywnie spędzać czas mieszkańcom Leśnicy.
Gród, który miał pełnić głównie funkcje warowne, powstał w Leśnicy około 1132 r. Następnie stał się rezydencją Bolesława I Wysokiego.
W 1201 r. książę umiera, a zamek w testamencie zapisuje cystersom z Lubiąża.
Jednak jego syn Henryk I Brodaty odstępuje od testamentu i pozostawia sobie tę wieś wraz z rezydencją ze względu na częste podróże pomiędzy Wrocławiem a Legnicą. Wtedy to zamek stał się miejscem, które często odwiedzał ze swoją żoną Jadwigą.
W zamian oddaje cystersom wieś o nazwie Bartoszowa.
Późniejsze losy zamku są bardzo burzliwe. Podczas czeskiego panowania zamek często zmienia swoich właścicieli. Wieś zostaje zniszczona prze husytów, a mieszkańcy podpalają ją, aby najeźdźca nie mógł w niej zamieszkać. W 1610 r. zamek zostaje w dużym stopniu odbudowany przez rodzinę von Horing, która przejęła tę rezydencję. W latach 1735–1740 zostaje dokonana przebudowa zamku dla zakonu rycerzy krzyżowych z czerwoną gwiazdą. Obiekt traci wtedy militarny charakter i staje się piękną barokową budowlą z wieżyczkami w rogach owego pałacu. Od XVII w. do zakończenia II wojny światowej zamek należał do różnych niemieckich rodów. Dziś o jego militarnej przeszłości świadczy chociażby fosa. Obok zamku znajduje się park oraz dużo przestrzeni, co współcześnie jest wykorzystywane do różnych imprez plenerowych.
Wśród znamienitych gości tego zamku możemy wymienić cesarzy rzymskich Karola IV oraz Macieja II, a także królów pruskich Fryderyka II oraz Fryderyka Wilhelma II.
Leśnicki zamek to nie tylko relikt przeszłości, ale także miejsce, w którym współcześnie dzieje się naprawdę dużo.