dla dzieci

BOHATEROWIE BIBLIJNI

Św. Szczepan – pierwszy męczennik

Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie,
cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości.
(Dzieje Apostolskie 6, 3)

Święty Szczepan, nasz kolejny bohater, był jednym z siedmiu diakonów wybranych na prośbę Apostołów do pomocy przy działaniach dobroczynnych Kościoła pierwszego wieku po Chrystusie.
Z Księgi Dziejów Apostolskich poznajemy jego gorliwą wiarę, wielką ufność wobec Chrystusa, słuchanie we wszystkim Ducha Świętego. Był człowiekiem czynu; głosił odważnie Dobrą Nowinę, towarzyszyła mu we wszystkim Boża łaska. Szczepan, pełen łaski i mocy, działał cuda i znaki wielkie wśród ludu (Dzieje Apostolskie 6, 8).
Nie wszystkim podobało się to, co robił i mówił. Niechętni mu Żydzi oskarżyli go o bluźnierstwo.
Sami nie potrafili dorównać jego mądrości, więc podstawili fałszywych świadków. Ci przed najwyższym sądem żydowskim, Sanhedrynem, zeznali, że Szczepan wypowiada się przeciw Bogu, Jego Prawu i przeciw Świątyni w Jerozolimie.
Z tego powodu Szczepan opowiedział przed Sanhedrynem całą historię zbawienia – od Abrahama przez patriarchów i Mojżesza aż do Jezusa. Swoją mowę zakończył zarzutem wobec zebranych, że tak jak ich przodkowie prześladowali proroków, tak oni zdradzili i zabili Chrystusa, i nie przestrzegają Prawa Bożego. Wywołało to ogromne wzburzenie wśród członków Sanhedrynu.
Szczepan modlił się w tym czasie i zobaczył Jezusa w chwale.
I rzekł: Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga (Dzieje Apostolskie 6, 56).
Słowa te stały się dla Żydów ostatecznym pretekstem, aby zabić Szczepana jako bluźniercę. Z krzykiem wyrzucili go za miasto i zaczęli rzucać w niego kamieniami.
On, na wzór Jezusa, przebaczył im, zanim umarł. A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: Panie Jezu, nie licz im tego grzechu (Dzieje Apostolskie 6, 60).
Możemy się zastanawiać, jakie znaczenie ma dla nas życie i postawa Szczepana.

ILUSTRACJA ANNA GRYGLAS

Przecież to działo się ponad dwa tysiące lat temu – został ukamienowany prawdopodobnie około roku 35 po Chrystusie. Dziś w naszym kraju nie prześladuje się chrześcijan, nikt z nas przypuszczalnie nie będzie musiał ginąć za wiarę. Od ciebie jako dziecka nikt raczej nie zażąda ani takiej ofiary, ani przemawiania z taką mądrością jak Szczepan.
Jednak odważne wyznawanie swojej wiary ma ogromne znaczenie także dzisiaj, również w życiu małego człowieka. Gdy nie wstydzisz się tego, że kochasz Jezusa, modlisz się i chodzisz do kościoła, żeby spotykać się z Bogiem, to stajesz się świadkiem Chrystusa. Twoi koledzy, koleżanki, a nawet nieznajomi będą widzieć, że wiara w Jezusa wpływa na twoje życie w dobry sposób. Może nie wszystkim to się spodoba, gdyż niektórym będzie przypominać, że oni postępują źle. Dlatego potrzebna ci będzie odwaga – taka jak Szczepana. Już dziś proś o nią, gdyż męstwo jest darem Ducha Świętego. On zapewni ci ją w obfitości, razem z mądrością, abyś umiał mówić o tym, jak bardzo Bóg kocha każdego człowieka i jak pragnie jego dobra i szczęścia.

EWA CZERWIŃSKA