Moja Niedziela

Warto wziąć dziś do ręki Pismo Święte i zobaczyć, w jakim kontekście pojawiła się prośba uczniów o pomnożenie wiary. Otóż pomysł ten zrodził się zaraz po tym, jak wysłuchali oni nauki Jezusa o przebaczaniu.
Chrystus stwierdził jasno: „jeśli twój brat siedem razy w ciągu dnia zawini przeciw tobie i siedem razy będzie prosił, mówiąc Żałuję, przebacz mu. „Siedem” powinniśmy czytać jako „zawsze”, zatem nie chodzi o to, by sprawdzać, czy bliźni wykorzystał już swoją dzienną normę naszego miłosierdzia, ale by być gotowym w każdym momencie wybaczyć, kiedy o to poprosi. Trudno zrozumieć to wezwanie, a jeszcze trudniej wprowadzić je w czyn bez mocnej wiary i zaufania, że Pan chce rzeczywiście naszego dobra. Jeśli zachęca do konkretnej postawy, to dlatego, że pragnie naszego szczęścia – kto tego nie zrozumie, uzna słowa o przebaczaniu co najmniej za nieżyciowe. Piękna jest także odpowiedź Chrystusa, który wskazuje, że dzięki wierze możemy dokonać rzeczy pozornie niemożliwych.
Jeśli mała wiara jest w stanie sprawić, że drzewo będzie rosło w morzu, a nie w ziemi, to o ileż bardziej to, co dziś wydaje nam się za trudne, będzie w naszym zasięgu? Może trzeba swoją codzienną modlitwę rozpoczynać od tych słów: „Jezu, przymnóż mi wiary”.

O ile jestem w stanie zrozumieć, że pełniąc wolę Boga, mogę stawać się bratem Jezusa, o tyle jakoś dziwnie się czuję, kiedy Pan mówi, że mogę być też Jego matką.
Czytamy ten fragment Pisma Świętego w uroczystość św. Jadwigi, kiedy to kaznodzieje w wielu miejscach będą zapewne przypominać jej życiorys, podkreślając – co nie jest bez znaczenia w Roku Miłosierdzia – jej szczególną troskę o ubogich, słabych, opuszczonych czy odrzuconych na margines. Jak ma się zatem Ewangelia i moje wątpliwości co do możliwości bycia matką Chrystusa do CV tej właśnie świętej? Bardzo prosto – matka to ta, która daje życie. Jeśli zatem dzięki tobie w kimś zrodzi się to Boże życie, masz szansę stać się Matką Jezusa. Jeśli pomożesz zrodzić Chrystusa w drugim człowieku – stajesz się Matką Jezusa. A święta Jadwiga? Papież Franciszek, ogłaszając Rok Jubileuszowy, wyznał, że miłosierdzie jest milczącym, ale skutecznym sposobem głoszenia Boga. Świadcząc je, mamy ogromną szansę rodzić Boga w sercach innych. Może nawet większą niż tysiącem mądrych kazań.

O Zacheuszu można wiele powiedzieć, ale na pewno nie to, że był kimś niewiele znaczącym w Jerychu.
Jako zwierzchnik celników, dysponujący sporym majątkiem, był człowiekiem, z którym wielu musiało się liczyć.
Na pewno ludzie kłaniali mu się na ulicy, a w bezpośrednim kontakcie byli wobec niego mili i uprzejmi. Tymczasem ewangelista Łukasz, opisując go, używa ciekawego terminu: mikros. Oczywiście chodzi o niski wzrost Zacheusza, co ma uzasadniać fakt, iż wspiął się na drzewo, żeby zobaczyć Jezusa. Jednak ten wyraz można również przetłumaczyć jako „niewiele znaczący”, „młody”, „mało wart”, „dziecko”.
W tym momencie ten zwierzchnik celników uświadamia nam, że zobaczyć Jezusa przechodzącego przez ten świat i nawiązać z Nim relację mogą ludzie świadomi swojej małości, a nie własnej siły. Jeśli uważam siebie za silnego i samowystarczalnego, Pan może przejść obok i nasze spojrzenia nawet się nie spotkają.