Papieskie Intencje
Apostolstwa Modlitwy
kwiecień 2016
O G Ó L N A
ABY ROLNICY INDYWIDUALNI
OTRZYMYWALI NALEŻYTE
WYNAGRODZENIE ZA SWOJĄ
CENNĄ PRACĘ
Na sztandarach polskich rolników i chłopów od dziesięcioleci widnieje motto, że „Żywią i bronią”. Spoglądając na historię naszej Ojczyzny, to lista chwały przedstawicieli wsi jest długa. Nie zawsze jednak przekładało i przekłada się to na szacunek dla codziennej pracy rolników, na godziwe jej wynagrodzenie.
Rolnicy, nie tylko w Polsce, ale na całym świecie, są chyba najbardziej narażeni na zmienność warunków atmosferycznych, na klęski żywiołowe. Wystarczy potężna ulewa, gwałtowna wichura, susza itd., by cała ich kilkumiesięczna praca poszła na marne. Z drugiej strony, w przypadku obfitych urodzajów mają problem ze sprzedażą zebranych plonów albo muszą je sprzedać prawie za bezcen. Jeśli do tego weźmiemy pod uwagę przeróżne manipulacje kontrahentów skupujących produkty od rolników, wyzysk pośredników, to łatwiej uświadomimy sobie trudną sytuację rolników i dyskryminowanie ich. Osobną kwestią jest fakt, że na takim położeniu rolników próbują zbijać kapitał politycy, którzy zwłaszcza w kampaniach wyborczych obiecują im wprowadzenie dogodnych przepisów i rozwiązań prawnych.
W takim kontekście łatwiej zrozumieć ogólną intencję Apostolstwa Modlitwy na miesiąc kwiecień o należyte wynagrodzenie rolników indywidualnych za ich pracę. Z wyżej wymienionych powodów taka modlitwa pośrednio obejmuje tych, z którymi rolnicy współpracują, i polityków tworzących prawo.
E W A N G E L I Z A C Y J N A / M I S Y J N A
ABY CHRZEŚCIJANIE W AFRYCE
DAWALI ŚWIADECTWO MIŁOŚCI
I WIARY W JEZUSA CHRYSTUSA
POŚRÓD KONFLIKTÓW
POLITYCZNO-RELIGIJNYCH
W1995 r. ukazała się adhortacja Jana Pawła II pt. Ecclesia in Africa (Kościół w Afryce). Dokument jest owocem obrad I Zgromadzenia Specjalnego Synodu Biskupów dla Afryki (10 IV–8 V 1994). We wstępie papież napisał: „to co przeżywa dziś ten kontynent, można określić jako znak czasów, czas pomyślny, dzień zbawienia dla Afryki. Wydaje się, że wybiła «godzina Afryki», godzina sprzyjająca wysłannikom Chrystusa” (nr 6).
Należy podkreślić szczególne zainteresowanie Afryką i chrystianizacją tego kontynentu w okresie posługi Jana Pawła II. Ojciec Święty odbył 13 podróży apostolskich do Afryki, nawiedził 41 krajów. Choć Kościół w Afryce nadal jest Kościołem misyjnym, w coraz większym stopniu staje się Kościołem samodzielnym, wnoszącym znaczący wkład w dzieło ewangelizacji Kościoła powszechnego. Dało się to zauważyć np. w trakcie burzliwych obrad synodów biskupów w 2014 i 2015 r., poświęconych rodzinie.
Przywołanie tych informacji jest ważne w kontekście rozważanej modlitewnej intencji misyjnej, która kładzie akcent na świadectwo miłości i wiary chrześcijan. Intencja ta uświadamia także bolesną stronę sytuacji nie tylko Kościoła katolickiego, ale też mieszkańców Czarnego Lądu – towarzyszą im nieustanne konflikty na tle etnicznym, wyznaniowym czy rywalizacji o wpływy gospodarcze i dostęp do bogatych złóż minerałów. Co pewien czas media donoszą o krwawych rzeziach zwalczających się plemion czy bestialskich działaniach przywódców państw. Giną niewinni ludzie, ich dobytek jest plądrowany, domostwa palone i równane z ziemią. Ten ponury scenariusz powtarza się co jakiś czas w różnych krajach Afryki, mimo działalności ewangelizacyjnej Kościołów chrześcijańskich i pomocy humanitarnej z wielu stron świata. Napisałem „Kościołów chrześcijańskich”, bo chrześcijanie to ok. 43% ogółu ludności Afryki, z czego katolicy ok. 17%.
Dlatego modlitwa w intencji chrześcijan w Afryce jest wciąż tak aktualna i ważna.
KS. BOGDAN GIEMZA
