Odpowiedzialność za wiarę

Ojciec Święty Franciszek zachęcił kilkanaście dni temu wiernych zebranych na pl. św. Piotra do czytania w Roku Jubileuszowym Ewangelii według św. Łukasza. Rzeczywiście – to piękny tekst, ukazujący, jak bardzo ten Ewangelista był wrażliwy na miłosierdzie (być może dlatego, że jako jedyny z piszących teksty święte był lekarzem).
Od niego pochodzą najpiękniejsze przypowieści: „O synu marnotrawnym” czy „O miłosiernym Samarytaninie”.
Podczas tego spotkania papieża z wiernymi wydarzyło się jednak coś jeszcze. Wolontariusze rozdali ponad 40 tys. egzemplarzy kieszonkowego wydania Łukaszowego dzieła. Ktoś może zapytać: „Co w tym dziwnego?”.
To, że wolontariuszami byli przede wszystkim ludzie starsi – babcie i dziadkowie. Ojciec Święty podkreślił ich rolę w przekazywaniu wiary w Jezusa młodemu pokoleniu.
Przywołuję to wydarzenie w kontekście 1050. rocznicy chrztu Polski, którą przeżywamy w 2016 r.
Mówi się o nowym początku w historii naszej Ojczyzny. Ten jubileusz jest jednak także okazją, by zwrócić uwagę na własny chrzest. Najczęściej przyjmowaliśmy go jako dzieci i raczej nikt nie pamięta momentu, kiedy został włączony do Kościoła. Pamiętają go jedynie ci, którzy nas do tego Kościoła przynieśli: rodzice, chrzestni i dziadkowie. Wówczas oni wzięli na siebie odpowiedzialność za rozwój naszej wiary. Ta odpowiedzialność nie zanika z wiekiem. Nadal mają do spełnienia ogromną rolę. Bądźmy im wdzięczni, kiedy przypominają nam o Bogu.