Uczynki miłosierdzia, cz. 2

Drugi uczynek miłosierny
względem ciała:
potum sitientibus praebere
= spragnionych napoić

Gdy Pan Jezus rozsyłał Dwunastu, by idąc do Izraelitów, głosili im Dobrą Nowinę, jasno powiedział: Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody (Mt 10,42).
Czy jest coś bardziej oczywistego i coś prostszego niż napojenie spragnionego człowieka? Czy do takiej usługi potrzeba szczególnej zachęty i miałaby ona aż takie znaczenie w dniu Sądu Ostatecznego?
Można przypuszczać, że z wodą jest podobnie jak np. ze zdrowiem: dopóki są – trudno sobie nawet wyobrazić, że tej wody czy zdrowia mogłoby zabraknąć! Wiedząc, że na naszej planecie są ogromne obszary dotknięte suszą i że 1/3 mieszkańców Ziemi ma problemy z dostępem do wody i odpowiednich warunków sanitarnych – bezwzględnym nakazem sprawiedliwości powinna być wdzięczność Panu Bogu i ludziom za ten nieoceniony „niebieski” skarb, a także ogromna troska o poszanowanie tego nieodzownego dla wszelkiego życia surowca naturalnego.
Ojciec Święty Franciszek w encyklice Laudato si’ przypomniał, że woda pitna jest sprawą najwyższej wagi, ponieważ jest niezbędna do życia człowieka, a jej jakość wpływa na nasze zdrowie. Stwierdził też, że obecnie w wielu miejscach popyt na wodę przewyższa jej zrównoważoną podaż, co grozi poważnymi konsekwencjami. Niedostatek wody dotyka szczególnie mieszkańców Afryki, gdzie duża część ludności nie ma dostępu do bezpiecznej wody pitnej lub cierpi z powodu suszy utrudniającej produkcję pożywienia.
Warstwy wodonośne w wielu miejscach świata są zagrożone przez niektóre działania wydobywcze, rolnicze i przemysłowe, ale także detergenty i środki chemiczne spływające do rzek, jezior i mórz.
Kolejnym zagrożeniem wskazywanym przez Ojca Świętego jest skłonność do prywatyzacji zasobów wód: woda traktowana jest jak towar podporządkowany prawom rynku. Tymczasem dostęp do bezpiecznej wody pitnej jest istotnym, fundamentalnym i powszechnym prawem człowieka. Odmawianie ludziom dostępu do wody jest więc odmawianiem im prawa do godnego życia! Niedobór wody powoduje wzrost kosztów żywności i innych produktów wymagających jej użycia, a kontrola wody przez wielkie światowe korporacje może stać się głównym źródłem konfliktów w naszym wieku (zob. LS, 28–31).
Niestety: przewidywania ekspertów co do naszej przyszłości w kwestii wody nie napawają optymizmem.
A gdy dowiadujemy się, że w cywilizowanych (podobno) krajach odmawia się podawania wody osobom chorym i umierającym…
Czy będą mieli co pić ci, którzy przyjdą po nas zamieszkiwać Ziemię?

CO MOŻESZ KONKRETNIE ZROBIĆ?

1. Dziękować Panu Bogu i uwielbiać Go za skarb, jakim jest woda.
2. We własnym zakresie minimalizować zużycie wody – oszczędzać: usuwać usterki w instalacjach wodno-kanalizacyjnych, nawet zainstalować liczniki wody na domowych kranach i prysznicach, dowartościować zbieranie wody deszczowej itp.
3. Uczyć postawy oszczędzania wody i innych surowców naturalnych oraz zabezpieczać środowisko naturalne przed zanieczyszczeniami.
4. Wspierać budowę studni i wodociągów w krajach, które cierpią niedobór wody.
5. Spowiadać się z marnowania wody i egoistycznego jej używania – bo takie postawy są grzechem!