Do małżeństwa trzeba się przygotować…
Współczesny człowiek przeciętnie poświęca kilkanaście lat na zdobycie wykształcenia
i przygotowanie się do podjęcia pracy zawodowej, natomiast do małżeństwa
przystępuje często bez należytego przygotowania.
i przygotowanie się do podjęcia pracy zawodowej, natomiast do małżeństwa
przystępuje często bez należytego przygotowania.
ALEKSANDRA ASZKIEŁOWICZ
Wrocław
ILUSTRACJA MWM
Położenie punktu ciężkości na wartości ekonomiczne, konsumpcyjny styl życia i podważanie moralnych zasad wytwarzają u wielu młodych ludzi wypaczony pogląd na małżeństwo, jego trwałość i nierozerwalność oraz na moralne zasady pożycia małżeńskiego.
W takiej sytuacji dobre przygotowanie do małżeństwa daje możliwość ukazania młodzieży pozytywnego spojrzenia na małżeństwo i rodzinę.
Dobre przygotowanie – owocne małżeństwo
Małżeństwo jest najbardziej wymagającą relacją międzyosobową w życiu – zdecydowanie przewyższa inne pod względem długości trwania i stopnia intymności. Ta w założeniu najtrwalsza i najgłębsza więź z drugim człowiekiem zasługuje na najsolidniejszy wysiłek ze strony małżonków i na uprzywilejowane miejsce w hierarchii poczynań. Tym bardziej więc wymaga od narzeczonych solidnego przygotowania.
W dokumencie Papieskiej Rady ds. Rodziny Przygotowanie do Sakramentu Małżeństwa znaleźć można uzasadnienie celowości przygotowania do małżeństwa: „problem przygotowania do zawarcia małżeństwa i do życia, które po nim następuje, jawi się jako ogromna konieczność duszpasterska przede wszystkim ze względu na dobro małżonków, a także ze względu na całą wspólnotę chrześcijańską oraz ze względu na społeczeństwo”.
Przygotowanie do małżeństwa i życia w rodzinie nie może być tylko sumą zdobytej wiedzy teoretycznej czy praktycznej. Jest to praca nad sobą, nad swoim własnym „ja”. Praca ta jest potrzebna po to, aby człowiek umiał prawdziwie kochać drugiego człowieka.
W szerokim znaczeniu przygotowanie dziecka do małżeństwa i życia w rodzinie polega na umożliwieniu mu prawidłowego dojrzewania w jego człowieczeństwie. Rozpoczyna się ono już w chwili, gdy rodzice podjęli nowe dla siebie zadanie rodzicielstwa. „Ta decyzja jest aktem świadomej woli rodziców, którzy od chwili poczęcia oczekują dziecka i stwarzają mu optymalne warunki”.
W takiej sytuacji dobre przygotowanie do małżeństwa daje możliwość ukazania młodzieży pozytywnego spojrzenia na małżeństwo i rodzinę.
Dobre przygotowanie – owocne małżeństwo
Małżeństwo jest najbardziej wymagającą relacją międzyosobową w życiu – zdecydowanie przewyższa inne pod względem długości trwania i stopnia intymności. Ta w założeniu najtrwalsza i najgłębsza więź z drugim człowiekiem zasługuje na najsolidniejszy wysiłek ze strony małżonków i na uprzywilejowane miejsce w hierarchii poczynań. Tym bardziej więc wymaga od narzeczonych solidnego przygotowania.
W dokumencie Papieskiej Rady ds. Rodziny Przygotowanie do Sakramentu Małżeństwa znaleźć można uzasadnienie celowości przygotowania do małżeństwa: „problem przygotowania do zawarcia małżeństwa i do życia, które po nim następuje, jawi się jako ogromna konieczność duszpasterska przede wszystkim ze względu na dobro małżonków, a także ze względu na całą wspólnotę chrześcijańską oraz ze względu na społeczeństwo”.
Przygotowanie do małżeństwa i życia w rodzinie nie może być tylko sumą zdobytej wiedzy teoretycznej czy praktycznej. Jest to praca nad sobą, nad swoim własnym „ja”. Praca ta jest potrzebna po to, aby człowiek umiał prawdziwie kochać drugiego człowieka.
W szerokim znaczeniu przygotowanie dziecka do małżeństwa i życia w rodzinie polega na umożliwieniu mu prawidłowego dojrzewania w jego człowieczeństwie. Rozpoczyna się ono już w chwili, gdy rodzice podjęli nowe dla siebie zadanie rodzicielstwa. „Ta decyzja jest aktem świadomej woli rodziców, którzy od chwili poczęcia oczekują dziecka i stwarzają mu optymalne warunki”.
Wskazania Kościoła
Jednym z dokumentów, które regulują zasady, na jakich ma być prowadzone przygotowanie młodych do zawarcia sakramentu małżeństwa, jest Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin. Kładzie się w nim nacisk na przygotowanie przyszłych małżonków do obowiązków rodzinnych, aby ich małżeństwa i rodziny były satysfakcjonujące i trwałe. W przygotowaniu tym wyróżniamy trzy etapy: przygotowanie dalsze, przygotowanie bliższe oraz przygotowanie bezpośrednie.
Jan Paweł II wskazuje na potrzebę prowadzenia przygotowania już w okresie dzieciństwa, pisząc w Familiaris consortio o „tej mądrej pedagogii rodzinnej, nastawionej na doprowadzenie dzieci do odkrycia siebie jako istot obdarzonych złożoną i bogatą psychiką oraz własną osobowością z jej mocnymi i słabymi stronami”.
Jednym z dokumentów, które regulują zasady, na jakich ma być prowadzone przygotowanie młodych do zawarcia sakramentu małżeństwa, jest Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin. Kładzie się w nim nacisk na przygotowanie przyszłych małżonków do obowiązków rodzinnych, aby ich małżeństwa i rodziny były satysfakcjonujące i trwałe. W przygotowaniu tym wyróżniamy trzy etapy: przygotowanie dalsze, przygotowanie bliższe oraz przygotowanie bezpośrednie.
Jan Paweł II wskazuje na potrzebę prowadzenia przygotowania już w okresie dzieciństwa, pisząc w Familiaris consortio o „tej mądrej pedagogii rodzinnej, nastawionej na doprowadzenie dzieci do odkrycia siebie jako istot obdarzonych złożoną i bogatą psychiką oraz własną osobowością z jej mocnymi i słabymi stronami”.
ZACZNIJ OD DZIECKA
Przygotowanie dalsze polega na zdobywaniu odpowiedniej wiedzy i na osiąganiu stosownych cnót związanych z życiem rodzinnym.
Proces ten należy rozpoczynać już w dzieciństwie, a następnie kontynuować na wszystkich etapach szkolnych i katechetycznych.
Chodzi szczególnie o:
- budowanie własnego charakteru;
- szacunek do każdej zdrowej wartości ludzkiej;
- umiejętność współżycia z innymi;
- zrozumienie i rozpoznanie swego powołania;
- szacunek do czystości;
- odpowiednią postawę wobec własnej rodziny i instytucji małżeństwa.
Małżeństwo wspólnotą
Małżeństwo jest jedyną instytucją, której celem podstawowym jest wzajemne zaspokajanie ludzkiej potrzeby miłości i tworzenie opartej na niej wspólnoty. Jest sposobem na życie, w którym człowiek podejmuje decyzję codziennego bycia z drugim człowiekiem i bycia dla niego. Rodzina wywodząca się z małżeństwa stanowi więc dla dziecka naturalne i właściwe środowisko wychowania do miłości.
Rodzina mentalnie ukierunkowana na tworzenie relacji osobowych może rozbudzić w dziecku potrzebę miłości, ukazać jej wartość i rolę w życiu, stworzyć podstawowe wzorce miłości, które będą dla dziecka punktem odniesienia w kształtowaniu własnych związków, oraz pozwoli mu zaznać życia kierowanego na co dzień miłością.
Uczestnictwo naturalne dokonujące się w ramach życia rodzinnego i społeczności lokalnej było zasadniczym nurtem przygotowania do przyszłych ról rodzinnych w minionych epokach.
Obecnie proces ten wspomagany jest przez szkołę, gdyż dynamika przeobrażeń warunków życia, bezrobocie, dysfunkcjonalność rodziny sprawiają, że wychodzące z nich pokolenie młodzieży pozbawione jest możliwości oparcia się na wartościowym wzorze rodziny we własnym samodzielnym życiu rodzinnym.
Rodzina i szkoła mają trudne, ale bardzo ważne zadanie wobec młodych ludzi wkraczających w samodzielne życie.
Małżeństwo jest jedyną instytucją, której celem podstawowym jest wzajemne zaspokajanie ludzkiej potrzeby miłości i tworzenie opartej na niej wspólnoty. Jest sposobem na życie, w którym człowiek podejmuje decyzję codziennego bycia z drugim człowiekiem i bycia dla niego. Rodzina wywodząca się z małżeństwa stanowi więc dla dziecka naturalne i właściwe środowisko wychowania do miłości.
Rodzina mentalnie ukierunkowana na tworzenie relacji osobowych może rozbudzić w dziecku potrzebę miłości, ukazać jej wartość i rolę w życiu, stworzyć podstawowe wzorce miłości, które będą dla dziecka punktem odniesienia w kształtowaniu własnych związków, oraz pozwoli mu zaznać życia kierowanego na co dzień miłością.
Uczestnictwo naturalne dokonujące się w ramach życia rodzinnego i społeczności lokalnej było zasadniczym nurtem przygotowania do przyszłych ról rodzinnych w minionych epokach.
Obecnie proces ten wspomagany jest przez szkołę, gdyż dynamika przeobrażeń warunków życia, bezrobocie, dysfunkcjonalność rodziny sprawiają, że wychodzące z nich pokolenie młodzieży pozbawione jest możliwości oparcia się na wartościowym wzorze rodziny we własnym samodzielnym życiu rodzinnym.
Rodzina i szkoła mają trudne, ale bardzo ważne zadanie wobec młodych ludzi wkraczających w samodzielne życie.
Trudne, gdyż w mediach preferowane są wolne związki i swoboda seksualna, brakuje także pozytywnych wzorców szczęśliwej rodziny – opartej na miłości, wzajemnym szacunku i zrozumieniu.
Młodzież chętnie korzysta z propozycji łatwego życia, z tego, co sprawia przyjemność, nie zastanawiając się, co będzie w przyszłości.
Małżeństwo dla wspólnoty
Przygotowanie do chrześcijańskiego życia w małżeństwie i rodzinie, niezależnie od poziomu edukacji, na którym jest prowadzone, powinno pogłębić chrześcijańską naukę o małżeństwie i rodzinie na tle rozpowszechnianych dziś fałszywych teorii i poglądów. Jego zadaniem jest także przysposobienie do międzyosobowego życia w małżeństwie na równych prawach, do wspólnotowego życia w rodzinie, do odpowiedzialności i współpracy, do kształtowania moralnych, religijno-społecznych cnót i postaw młodzieży oraz zwalczania wad i nałogów ciążących na dzisiejszym życiu. Celem przygotowania powinno być również wprowadzenie w głębsze życie wspólnotowo-liturgiczne, tj. we wspólną modlitwę połączoną z czytaniem Pisma Świętego i życie sakramentalne, a przede wszystkim w świadome i pełne uczestnictwo w ofierze eucharystycznej, która jest szczytowym wyrazem wspólnoty rodzinnej, parafialnej, Kościoła partykularnego i powszechnego.
Młodzież chętnie korzysta z propozycji łatwego życia, z tego, co sprawia przyjemność, nie zastanawiając się, co będzie w przyszłości.
Małżeństwo dla wspólnoty
Przygotowanie do chrześcijańskiego życia w małżeństwie i rodzinie, niezależnie od poziomu edukacji, na którym jest prowadzone, powinno pogłębić chrześcijańską naukę o małżeństwie i rodzinie na tle rozpowszechnianych dziś fałszywych teorii i poglądów. Jego zadaniem jest także przysposobienie do międzyosobowego życia w małżeństwie na równych prawach, do wspólnotowego życia w rodzinie, do odpowiedzialności i współpracy, do kształtowania moralnych, religijno-społecznych cnót i postaw młodzieży oraz zwalczania wad i nałogów ciążących na dzisiejszym życiu. Celem przygotowania powinno być również wprowadzenie w głębsze życie wspólnotowo-liturgiczne, tj. we wspólną modlitwę połączoną z czytaniem Pisma Świętego i życie sakramentalne, a przede wszystkim w świadome i pełne uczestnictwo w ofierze eucharystycznej, która jest szczytowym wyrazem wspólnoty rodzinnej, parafialnej, Kościoła partykularnego i powszechnego.
