Świętość nie jest dobrem luksusowym

ŚWIĘTYMI BĄDŹCIE!
Świętość jest chlebem powszednim,
do spożywania którego
zaproszony jest każdy
chrześcijanin

O. JACEK KICIŃSKI CMF

Wrocław

Miłość człowieka do Boga została naruszona i osłabiona przez grzech pierworodny, jednak Bóg w swojej miłości do człowieka rozpoczął dzieło zbawcze poprzez powołanie Narodu Wybranego. Stanowi on zapowiedź Nowego Ludu, którym stał się w przyszłości Kościół założony przez Jezusa Chrystusa.
Przykazanie miłości
Przyjście Chrystusa na ziemię stanowi najwyższy wyraz miłości Boga do swojego stworzenia. Jest NOWYM STWORZENIEM, w którym każdy może mieć swój udział. Słowo Boże staje się Ciałem i zamieszkuje pośród swego ludu. Jezus ponownie uobecnia nam miłość Boga Ojca do człowieka. Jego posłannictwo streszcza się w trzech słowach: „Bóg jest Miłością”. Jezus, sam będąc świętym, przypomniał o konieczności stawania się świętym: bądźcie doskonali jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski (Mt 5,48). Słowa te potwierdzają, że świętość jest dla każdego; że nie jest dobrem luksusowym, lecz chlebem powszednim, do którego spożywania każdy z nas jest zaproszony.
Istotę świętości Jezus – Syn Człowieczy – jak Sam często siebie nazywał, zawarł w całym swoim życiu. Przetarł szlak powrotny do utraconej miłości, za której pełnią każdy z nas tęskni. Na tym szlaku pozostawił wiele znaków, które nie pozwalają nam się zgubić: osiem błogosławieństw, wezwanie do uczynków miłosierdzia wobec duszy i ciała, i wiele innych, które możemy odnaleźć w Ewangelii będącej żywym obrazem życia Chrystusa. Szczególne miejsce w całym Jezusowym nauczaniu zajmuje nowe przykazanie miłości: miłujcie się wzajemnie, tak jak Ja was umiłowałem (por. J 15,12).

Słowa te potwierdzają, że każdy z nas może wejść na drogę świętości i że nie jesteśmy na niej sami. Chrystus jest Pierwszym, który dla nas podjął tę drogę. My, aby osiągnąć świętość, powinniśmy Go jedynie naśladować.
Powołani do miłości
Przyjęcie Jezusa do naszego życia wiąże się z przyjęciem zaproszenia do współuczestnictwa w Jego posłannictwie. Pierwszym  krokiem jest przyjęcie sakramentu chrztu, w którym stajemy się uczestnikami Chrystusowego życia, męki, śmierci i Zmartwychwstania. Stąd też, jak podkreśla Katechizm Kościoła Katolickiego: „Wszyscy chrześcijanie jakiegokolwiek stanu i zawodu powołani są do pełni życia chrześcijańskiego i do doskonałej miłości” (pkt 2013).
Powyższe stwierdzenie po raz kolejny uświadamia nam, że zaproszenie do świętości jest skierowane do każdego człowieka. Różnimy się tylko sposobem jej realizacji. To, w jaki sposób powinniśmy kroczyć drogą świętości, określa nasze powołanie, czyli łaska stanu życia, do którego zaprasza nas Bóg. Należy tu podkreślić, że w momencie powołania zostajemy wyposażeni w to, co niezbędne do jego realizacji. W ten sposób świętość, jako dar, staje się i zadaniem.
Otrzymując bowiem dar od Boga, jesteśmy zobowiązani do troski o niego, a więc do nieustannego rozwoju poprzez współpracę z łaską.
Nikt z nas zatem nie może powiedzieć, że świętość jest nie dla niego.
Skoro pragnieniem każdego chrześcijanina jest, a przynajmniej powinno być osiągnięcie szczęścia wiecznego, to w konsekwencji oznacza to stanie się świętym.